کتاب الکترونیکی

رهگیرهای سنگین شوروی

Soviet Heavy Interceptors

دانلود کتاب Soviet Heavy Interceptors (به فارسی: رهگیرهای سنگین شوروی) نوشته شده توسط «Y.Gordon»

اطلاعات کتاب رهگیرهای سنگین شوروی

موضوع اصلی: تجهیزات نظامی: سلاح

نوع: کتاب الکترونیکی

ناشر: Midland

نویسنده: Y.Gordon

زبان: English

فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)

سال انتشار: 2004

تعداد صفحه: 129

حجم کتاب: 46 مگابایت

کد کتاب: 1857801911

توضیحات کتاب رهگیرهای سنگین شوروی

رهگیری های سنگین اتحاد جماهیر شوروی اتحاد جماهیر شوروی ، رهگیری های سنگین شوروی кнکام Воریف аВте аВте аВтre: y.gordon годания: 2004 зоздат: pdf isf is1110: midland сrаниц: 129 рзрррррррррррррззиаажжжж. зык: руский0 (голоاع: 0) ценکام: Red Star vol.19in در دهه 1950، اتحاد جماهیر شوروی با وظیفه دفاع از مرزهای خود در برابر نفوذ هواپیماهای جاسوسی غربی و جلوگیری از حمله بمب افکن های غربی مواجه شد. ماموریت رهگیری دشمنان ورودی در برد طولانی بود که به قدرت موتور زیاد، سوخت کافی و تسلیحات سنگین نیاز داشت. چندین دفتر طراحی شوروی این وظیفه را بر عهده گرفتند. اولین رهگیر سنگین از اصطبل میکویان، I-3 بال جارویی در سال 1956 بود که اگرچه هرگز پرواز نکرد، اما پیشروی I-7U مسلح به توپ و I-75 مجهز به موشک بود. به دنبال آن سری Ye-150 با بال دلتا در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 – Ye-150 و Ye-152 تک موتوره و Ye-152A دو موتوره دنبال شد. Ye-152M که در جهان خارج به عنوان Ye-166 شناخته می شود، در 7 ژوئیه 1962 رکورد سرعت قابل توجه 2681 کیلومتر در ساعت را به ثبت رساند. این هواپیماها راه را برای رهگیر MiG-25 هموار کردند. از دیگر رقبای سوخو T-37 بود که با دستور دولت قبل از اینکه فرصتی برای پرواز پیدا کند، خاتمه داده شد. حتی توپولف OKB که به طور سنتی در بمب افکن های سنگین و هواپیماهای مسافربری تخصص داشت، Tu-128 دو موتوره – بزرگترین رهگیر جهان – را توسعه داد که آنقدر بزرگ بود که در ابتدا با یک بمب افکن متوسط ​​اشتباه گرفته شد.

Книга Soviet Heavy Interceptors Soviet Heavy Interceptors Книги Вооружение Автор: Y.Gordon Год издания: 2004 Формат: pdf Издат.:Midland Страниц: 129 Размер: 38.53 ISBN: 1857801911 Язык: Русский0 (голосов: 0) Оценка:Red Star vol.19In the nervous 1950s, the Soviet Union faced the task of defending its borders against intrusions by Western spyplanes and deterring an attack by Western bomber armadas. The mission was to intercept incoming adversaries at long range, which required plenty of engine power, ample fuel and heavy armament. Several Soviet design bureaus took on this priority task. The first heavy interceptor from the Mikoyan stable was the swept-wing I-3 of 1956 which, though never flown, was the precursor of the cannon-armed I-7U and the missile-armed I-75. These were followed by the delta-winged Ye-150 series of the late 1950s and early 1960s – the single-engined Ye-150 and Ye-152 and the twin-engined Ye-152A. Known to the outside world as the Ye-166, the huge Ye-152M set an impressive speed record of 2,681 km/h on 7th July 1962. These aircraft paved the way for the MiG-25 interceptor. Other contenders included the Sukhoi T-37, terminated by government order before it had a chance to fly. Even the Tupolev OKB, traditionally specializing in heavy bombers and airliners, developed the twin-engined Tu-128 – the world’s largest interceptor – which was so huge that it was initially mistaken for a medium bomber.

دانلود کتاب «رهگیرهای سنگین شوروی»

مبلغی که بابت خرید کتاب می‌پردازیم به مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی است که در آینده بابت نخواندن آن خواهیم پرداخت.
برچسب ها
مبلغی که بابت خرید کتاب می‌پردازیم به مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی است که در آینده بابت نخواندن آن خواهیم پرداخت.
کتابخانه دیجیتال بَلیان