دانلود کتاب Marx for a Post-Communist Era: On Poverty, Corruption and Banality (به فارسی: مارکس برای دوران پساکمونیستی: درباره فقر، فساد و پیش پاافتادگی) نوشته شده توسط «Stefan Sullivan»
اطلاعات کتاب مارکس برای دوران پساکمونیستی: درباره فقر، فساد و پیش پاافتادگی
موضوع اصلی: اقتصاد
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Routledge
نویسنده: Stefan Sullivan
زبان: English
فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 2002
تعداد صفحه: 202
حجم کتاب: 1 مگابایت
کد کتاب: 0415201934 , 9780415201933 , 9780203996164
نوبت چاپ: 1
توضیحات کتاب مارکس برای دوران پساکمونیستی: درباره فقر، فساد و پیش پاافتادگی
تعداد کمی از محاسبات فکری مهمتر از تفکر مارکسیستی در دوران پس از شوروی است. کار سالیوان سهم قابل توجهی دارد، اما مانند بسیاری از چپ‌گرایان لیبرال، فرض می‌کند که مذاکره طبقاتی می‌تواند جلوی جنگ طبقاتی را بگیرد. البته، دهه‌ها سوسیال دموکراسی اروپایی و رفرمیسم آمریکایی، جوهره ملموسی به این خوش‌بینی می‌بخشد. با این حال، کتاب سالیوان در سال 2002 منتشر شد، قبل از اینکه تأثیرات کامل ضدحمله پایتخت به وضوح آشکار شود.
اکنون می توان استدلال کرد که جنگی دوباره بر سر استانداردهای زندگی کارگری و جایگاه بین المللی با ریگان شکل گرفت، با فروپاشی شوروی تسریع شد و با دولت بوش بیش از حد پیش رفت. اثرات انباشته در سراسر جهان آشکار است، از کاهش دستمزدهای واقعی، افزایش اختلاف ثروت، تا طبقه متوسط در حال از بین رفتن. علاوه بر این، سوسیال دموکراسی اروپایی تا چه زمانی می تواند در برابر این روندهای اساسا آمریکایی مقاومت کند، مشخص نیست. در عین حال، به نظر می رسد دولت سارکوزی فرانسه اسب تعقیب کننده نئولیبرال در این قاره باشد.
اکنون، من به اندازه کافی دانشمند نیستم که بدانم آیا چنین روندهایی مضامین کلاسیک مارکسیستی مانند کاهش نرخ سود یا انواع کلاسیک لنینیستی را بازسازی می کنند. آنچه آشکار است این است که سرمایه چندین دهه است که جنگی یک طرفه به راه انداخته است، در حالی که کارگران اکنون به صورت تکه تکه به یک قرارداد اجتماعی چسبیده اند و تنها جایگزین پیشنهادی برای شکست های آشکار سرمایه داری، سرمایه داری بیشتر است. این شکست تاریخی نمی تواند انجام شود. بدون کاهش وجدان طبقاتی و ستیزه جویی کارگری که به طور سنتی توسط تحریکات مارکسیستی و آلترناتیوهای سوسیالیستی عرضه می شود، امکان پذیر بوده است. و اگرچه به نظر می رسد سالیوان تجربه شوروی را به عنوان یک شکست کامل نادیده گرفته است، ارزیابی مجدد موفقیت ها و همچنین شکست های آنها نیز ضروری است.
گویای این است که سالیوان در هیچ کجای بازسازی خود به بحث مرکزی مارکسیستی اشاره نکرده است. ماتریالیسم تاریخی این قابل درک است. اکنون تعداد کمی باور می کنند که با توجه به عوارض تکنولوژی قرن بیستم و تخریب محیط زیست، تاریخ به سوی آینده ای اجتناب ناپذیر پیش می رود. در نتیجه، یک پیروزی غیرقابل توقف سوسیالیستی به عنوان بازتابی از ایمان مارکس به آرمان‌های روشنگری و یک یادگار تئوریک شکل می‌گیرد. با این وجود، اگر مبارزه طبقاتی نتواند مسیر تاریخ را مشخص کند، قطعاً در قلب جامعه سرمایه داری نهفته است. و ارتباط مستمر مارکسیسم در نفوذ به فراسوی چله‌های لیبرالیسم و دموکراسی به واقعیت‌های پایدار فقر و ستم در قلب کار مزدی نهفته است. این واقعیت که چنین بدبختی‌هایی در کلان‌شهر سرمایه‌ی غربی دوباره ظاهر می‌شوند، به معنای پایان دوران اصلاح‌طلبی و ضرورت تحلیل‌های مارکسیستی جدید است. سالیوان باید یک نسخه جدید به روز شده را در نظر بگیرد.
It can now be argued that a renewed war on labor’s living standards and international standing took shape with Reagan, accelerated with the Soviet demise, and has gone into overdrive with the Bush administration. The cumulative effects are apparent across the board, from declining real wages, to growing wealth disparities, to a disappearing middle-class. Moreover, how long European social democracy can resist these basically American trends is unclear. At the same time, France’s Sarkoszy government looks to be the neo-liberal stalking horse on the continent.
Now, I’m not scholarly enough to know whether such trends refurbish classic Marxian themes like declining rate of profit or classic Leninist variants. What is apparent is that capital has been waging a one-sided war for several decades now, while working people cling to a social contract now in shreds, and that the only proposed alternative to capitalism’s manifest failures is more capitalism.This historic rout would not have been possible without a corresponding decline of class consciouness and labor militancy traditionally supplied by Marxist agitation and socialist alternatives. And though Sullivan appears to have written off the Soviet experience as a complete failure, reassessment of their successes as well as failures is also in order.
It’s telling that nowhere in his reconstruction does Sullivan mention a central Marxian contention, viz. Historical Materialism. That’s understandable. Few would now believe that history is marching toward any inevitable future, given the complications of 20th century technology and environmental destruction. As a result, an unstoppable socialist triumph shapes up as a reflection of Marx’s faith in Enlightenment ideals and a theoretical relic. Nonetheless, if class struggle fails to define history’s course, it certainly lies at the heart of capitalist society. And Marxism’s continuing relevance lies in the penetration beyond the nostrums of liberalism and democracy to the persistant realities of poverty and oppression at the heart of wage labor. The fact that such miseries are resurfacing in the metropole of Western capital implies the end of a reformist era and the necessity of renewed Marxist analysis. Sullivan should consider an updated new edition.
دانلود کتاب «مارکس برای دوران پساکمونیستی: درباره فقر، فساد و پیش پاافتادگی»
