دانلود کتاب Simulating Minds: The Philosophy, Psychology, and Neuroscience of Mindreading (به فارسی: شبیه سازی ذهن ها: فلسفه، روانشناسی و عصب شناسی ذهن گرایی) نوشته شده توسط «Alvin I. Goldman»
اطلاعات کتاب شبیه سازی ذهن ها: فلسفه، روانشناسی و عصب شناسی ذهن گرایی
موضوع اصلی: فلسفه
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Oxford University Press, USA
نویسنده: Alvin I. Goldman
زبان: English
فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 2006
تعداد صفحه: 377
حجم کتاب: 4 مگابایت
کد کتاب: 9780195138924 , 0195138929
نوبت چاپ: illustrated edition
توضیحات کتاب شبیه سازی ذهن ها: فلسفه، روانشناسی و عصب شناسی ذهن گرایی
آلوین گلدمن در «شبیه‌سازی ذهن‌ها»، نهمین و آخرین کتاب خود، بررسی جامعی از نظریه‌های اصلی ارائه می‌دهد که برای توضیح توانایی ذهن در نسبت دادن حالات ذهنی به ذهن‌های دیگر و همچنین به خود ابداع شده‌اند. ذهن‌ها – انسان و به ظاهر موجودات باهوش دیگر – نه تنها توانایی داشتن حالات ذهنی (چیزهایی مانند تصورات، عواطف و احساسات) را دارند، بلکه می‌توانند تصور کنند که افراد یا موجودات دیگر نیز به همان اندازه قادر به داشتن حالات ذهنی خود هستند. حالات روانی این فعالیت پیچیده تر و مرتبه دوم در روانشناسی به عنوان ذهنی سازی یا ذهن خوانی شناخته می شود.
به نظر می رسد تفکر ذهنی برای توسعه و عملکرد سازمان اجتماعی پیچیده ضروری است. این سوال مطرح می شود که چگونه مغز ذهن خوانی را انجام می دهد. گلدمن چندین گونه از سه دیدگاه اصلی رقیب را مورد بحث قرار می دهد که مدعی توضیح فرآیندهای عصب شناختی هستند که در زمینه ذهن خوانی تصور می شود: نظریه پردازی، منطقی سازی و شبیه سازی. رویکرد نظریه پردازی بر این باور است که مردم از نظریه های ساده لوحانه (روانشناسی عامیانه) استفاده می کنند تا آنها را در ارزیابی آنچه دیگران فکر می کنند یا از نظر ذهنی تجربه می کنند راهنمایی کند. سپس مردم بر اساس آن نظریه های ساده لوحانه، حالات ذهنی را به دیگران نسبت می دهند. رویکرد عقلانی‌سازی بیان می‌کند که افراد دیگران را به اندازه خودشان منطقی فرض می‌کنند و بنابراین با استفاده از استنتاج عقلانی، محتوای ذهنی شخص دیگر را استنتاج می‌کنند. رویکرد شبیه سازی معتقد است که افراد سعی می کنند بر اساس نشانه های رفتاری درک شده و تجربیات قبلی خود، حالات ذهنی هدف را در ذهن خود تکرار کنند (تقلید کنند). به طور خاص، ذهن خوان دستگاه احساسی و شناختی خود را به کار می گیرد تا موقعیت درک شده (یا شاید تصور شده) هدف را شبیه سازی کند و بنابراین به طور شهودی احساس کند که هدف باید (یا می خواهد) چه چیزی را تجربه کند. گلدمن می‌گوید: «بنابراین، فکر کردن شکل گسترده‌ای از همدلی است».
سپس گلدمن بیان بسیار واضحی از ساختار نظری شبیه‌سازی ارائه می‌کند و به دنبال آن بحث‌هایی درباره رقبای اصلی نظریه شبیه‌سازی ارائه می‌کند: نظریه عقلانیت، نظریه دانشمند کودک، و نظریه مدولاریته. او سپس تحلیل‌های عمیقی از مدل شبیه‌سازی ترکیبی مورد علاقه خود انجام می‌دهد (مدلی که نقشی را برای نظریه‌پردازی می‌پذیرد، اگرچه در مقایسه با رویکرد شبیه‌سازی پیش‌فرض ثانویه است). او موضع خود را با طیف گسترده ای از شواهد، از جمله یافته های به خوبی تکرار شده از ادبیات علوم اعصاب پشتیبانی می کند. کتاب با بررسی رابطه بین تمایلات شبیه‌سازی و ویژگی‌های اجتماعی متمایز که تجربه انسانی را مشخص می‌کند، پایان می‌یابد.
این کتاب یک گزارش عالی از نظریه شبیه سازی و همچنین دیدگاه های رقیب ارائه می دهد. این باید برای محققان در فلسفه ذهن، علوم اعصاب شناختی و روانشناسی اجتماعی مورد توجه قرار گیرد. خوانندگان عادی که علاقه شدیدی به علوم شناختی دارند نیز باید کتاب را با توجه به وضوح و در دسترس بودن نمایشگاه، خواندنی ارزشمند بدانند.
Mindreading seems to be essential for the development and functioning of complex social organization. The question arises as to how the brain accomplishes mindreading. Goldman discusses several variants of the three main competing views that purport to explain the neurocognitive processes thought to underlie mindreading: theorizing, rationalizing, and simulating. The theorizing approach posits that people employ naïve (folk psychology) theories to guide them in assessing what others think or mentally experience. People then impute mental states to others based on those naïve theories. The rationalizing approach states that people assume others are as rational as they themselves are and thus infer the other person’s mental contents by an exercise of rational deduction. The simulation approach holds that people try to replicate (emulate) the target’s mental states in their own mind based on perceived behavioral cues and their own prior experiences. Specifically, the mind reader deploys his or her emotive and cognitive apparatus to simulate the target’s perceived (or perhaps, imagined) situation and thus intuitively feel what the target should (or would) be experiencing. “Thus,” asserts Goldman, “mindreading is an extended form of empathy.”
Goldman then provides a very clear articulation of the theoretical construct of simulation followed by discussions of simulation theory’s principal rivals: rationality theory, child-scientist theory, and modularity theory. He then conducts in-depth analyses of the hybrid simulation model he favors (one that admits a role for theorizing, although secondary to the default simulation approach). He supports his position with a wide range of evidence, including well-replicated findings from the neuroscience literature. The book closes with an examination of the relationship between simulational propensities and the distinctively social traits which characterize human experience.
This book provides an excellent account of simulation theory as well as the competing perspectives. It should be of major interest to researchers in philosophy of mind, cognitive neuroscience, and social psychology. Lay readers with a strong interest in cognitive science should also find the book a worthwhile read given the clarity and accessibility of the exposition.
دانلود کتاب «شبیه سازی ذهن ها: فلسفه، روانشناسی و عصب شناسی ذهن گرایی»
