کتاب الکترونیکی

ساچمو جهان را منفجر می کند: سفیران جاز جنگ سرد را بازی می کنند

Satchmo Blows Up the World: Jazz Ambassadors Play the Cold War

دانلود کتاب Satchmo Blows Up the World: Jazz Ambassadors Play the Cold War (به فارسی: ساچمو جهان را منفجر می کند: سفیران جاز جنگ سرد را بازی می کنند) نوشته شده توسط «Penny M. Von Eschen»


اطلاعات کتاب ساچمو جهان را منفجر می کند: سفیران جاز جنگ سرد را بازی می کنند

موضوع اصلی: 1

نوع: کتاب الکترونیکی

ناشر: Harvard University Press

نویسنده: Penny M. Von Eschen

زبان: English

فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)

سال انتشار: 2004

تعداد صفحه: 342

حجم کتاب: 3 مگابایت

کد کتاب: 0674015010 , 9780674015012 , 9780674022607 , 0674022602

نوبت چاپ: 1ST

توضیحات کتاب ساچمو جهان را منفجر می کند: سفیران جاز جنگ سرد را بازی می کنند

پنی فون اشن Satchmo Blows the World را با این جمله به پایان می‌رساند: «بیش از دو دهه، در سرتاسر جهان، آمریکا با جاز، حقوق مدنی، فرهنگ آمریکایی آفریقایی‌تبار، و برابری‌خواهی همراه بود – نه به این دلیل که سفیران جاز ادعا می‌کردند که نماینده یک کشور آزاد هستند. اما به این دلیل که آنها عمیقاً با مبارزات جهانی برای آزادی همذات پنداری کردند» (فون اشن، ساچمو جهان را منفجر می کند 252). این نقل قول نمونه ای از رقابت ایدئولوژیک جنگ سرد است. در پاسخ به تضاد ایدئولوژیک، وزارت امور خارجه ایالات متحده یک سلاح غیرمتعارف را در مقابل کمونیسم از دست داد: جاز (فون اشن، ساچمو جهان را منفجر می کند 1-26). از سال 1956 و تا پایان دهه 1970، آمریکا بهترین نوازندگان جاز خود را به اقصی نقاط جهان فرستاد تا “قلب و ذهن” جهان سوم را به دست آورد و از قضا برای مقابله با افکار جهانی. درباره نوعی نژادپرستی آمریکایی (فون اشن، ساچمو جهان را منفجر می کند 58-91). فون اشن ما را در سرتاسر جهان با مشاهیر موسیقی جاز مانند دیزی گیلسپی، لوئیس آرمسترانگ، دوک الینگتون تور می‌کند، زیرا آنها موسیقی (و ایده‌هایشان) را فراتر از تصور وزارت امور خارجه گسترش می‌دهند (فون اشن، ساچمو جهان را منفجر می‌کند 1، 58). ، 121 و 250). در نهایت، در حالی که مورخ توماس بورستلمن داستان خود را از دیدگاه روسای جمهور و سیاست گذاران می نویسد، فون اشن داستان خود را از دیدگاه آمریکایی های آفریقایی تبار می نویسد که از جنبش های استقلال طلب در آفریقا انگیزه گرفتند.

فون اشن از طریق داستان‌های کنسرت‌ها و تورها، ارتباط متقابل شگفت‌انگیز بین برنامه‌های وزارت امور خارجه و ایده‌های مترقی خود هنرمندان را بیان می‌کند (فون اشن، ساچمو جهان را منفجر می‌کند 126-128). فون اشن تلاش های هنرمند را برای بازتعریف مرزها و تنظیم مجدد خطوط در تلاش برای بازتعریف آمریکا در صحنه جهانی به ما نشان می دهد. هنرمندان مخاطبان خود را هم در کنسرت و هم بعد از ساعت‌ها، از طریق بیانیه‌های سیاسی رسمی و/یا روابط عاشقانه (فون اشن، ساچمو جهان را منفجر می‌کند 121-147) درگیر کردند. نوازندگان محدودیت های رسمی دولتی را شکستند و به مخاطبان خود اجازه دادند که دیدی غیرمتعارف و بی بدیل از تجربه سیاهپوستان آمریکایی داشته باشند (فون اشن، ساچمو جهان را منفجر می کند 43-47). اگرچه در ابتدا به عنوان تقویت کوررنگی از دموکراسی برنامه ریزی شده بود، این استراتژی جنگ سرد به طور ناخواسته نقش اساسی آمریکایی های آفریقایی تبار را، همانطور که قبلاً گفته شد، در فرهنگ ملی ایالات متحده نشان داد. همکاری‌های جدید بین آمریکایی‌ها و مردمان سابقاً مستعمره آفریقا، آسیا و خاورمیانه ایجاد شد، در عوض حس همبستگی و غرور را تقویت کرد (فون اشن، ساچمو جهان را منفجر می‌کند 71-72 و 75-76).


Penny Von Eschen ends Satchmo Blows up the World with, “For more than two decades, all over the globe, America was associated with jazz, civil rights, African American culture, and egalitarianism – not because the jazz ambassadors claimed to represent a free country, but because they identified so deeply with global struggles for freedom” (Von Eschen, Satchmo Blows up the World 252). The quote exemplifies the ideological rivalry of the Cold War. As a response to the ideological antagonism, the U.S. State Department let loose a most unorthodox weapon vis-à-vis Communism: jazz (Von Eschen, Satchmo Blows up the World 1-26). Starting from 1956 and continuing until the end of the 1970s, America sent out its best jazz musicians to the far corners of the earth, in an effort “to win the hearts and minds” of the Third World and , ironically, to counter world opinions about an American form of racism (Von Eschen, Satchmo Blows up the World 58-91). Von Eschen tours us across the world with jazz luminaries like Dizzy Gillespie, Louis Armstrong, Duke Ellington, as they spread their music (and their ideas) further than the State Department could ever imagine (Von Eschen, Satchmo Blows up the World 1, 58, 121, and 250). Finally, while historian Thomas Borstelmann crafts his story from the perspective of presidents and policymakers, Von Eschen writes her story from the point of view of the African Americans who drew motivation from the independence movements in Africa.

Through the stories of gigs and tours, Von Eschen articulates the amazing interconnection between the agendas of the State Department and the progressive ideas of the artists themselves (Von Eschen, Satchmo Blows up the World 126-128). Von Eschen shows us the artist’s efforts to redefine the boundaries and realign the contours in an effort to redefine America on the world stage. The artists engaged their audiences both in concert and after hours, through official political statements and/or romantic liaisons (Von Eschen, Satchmo Blows up the World 121-147). The musicians broke through official government limits and allowed their audiences an unorthodox and unmatched view of the black American experience (Von Eschen, Satchmo Blows up the World 43-47). Though initially planned as a color-blind foisting of democracy, this one of a kind Cold War strategy unintentionally showed the essential role of African Americans, as stated previously, in U.S. national culture. The new collaborations developed between Americans and the formerly colonized peoples of Africa, Asia, and the Middle East instead fostered a sense of solidarity and pride (Von Eschen, Satchmo Blows up the World 71-72 and 75-76).

دانلود کتاب «ساچمو جهان را منفجر می کند: سفیران جاز جنگ سرد را بازی می کنند»

مبلغی که بابت خرید کتاب می‌پردازیم به مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی است که در آینده بابت نخواندن آن خواهیم پرداخت.