کتاب الکترونیکی

Mystery of Mysteries: آیا تکامل یک ساخت اجتماعی است

Mystery of Mysteries : Is Evolution a Social Construction

دانلود کتاب Mystery of Mysteries : Is Evolution a Social Construction (به فارسی: Mystery of Mysteries: آیا تکامل یک ساخت اجتماعی است) نوشته شده توسط «Michael Ruse»


اطلاعات کتاب Mystery of Mysteries: آیا تکامل یک ساخت اجتماعی است

موضوع اصلی: ساخت و ساز

نوع: کتاب الکترونیکی

ناشر: Harvard University Press

نویسنده: Michael Ruse

زبان: English

فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)

سال انتشار: 1999

تعداد صفحه: 319

حجم کتاب: 5 مگابایت

کد کتاب: 9780674467064 , 067446706X

نوبت چاپ: 1

توضیحات کتاب Mystery of Mysteries: آیا تکامل یک ساخت اجتماعی است

ساختار کتاب شامل مجموعه‌ای از دوگانگی‌ها است که برای برجسته کردن روش‌های مختلف رویکرد و عمل به علم استفاده می‌شود و در تقابل با چگونگی نقش ارزش‌های فرهنگی و معرفتی در علم تکاملی است. راس با چارچوب های متضاد فلسفی توماس کوهن (یعنی فرهنگی) و کارل پوپر (یعنی معرفتی) شروع می شود. آنها راه هایی را ارائه می دهند که باید تکامل گرایان کتاب را ارزیابی کرد. رویکرد خام و گمانه زنی اراسموس داروین با رویکرد تجربی دقیق چارلز داروین در تضاد است. تاکید ریچارد داوکینز بر اهمیت فرد و انتخاب طبیعی با تاکید استفن جی گولد بر نقش گروه با تاکید بر انتخاب طبیعی به نفع نمک گرایی مقایسه می شود. تاکید بر انطباق گرایی الهام گرفته از مارکسیستی ریچارد لوونتین، با استدلال برای نقش های متقابل انطباق و محیط، «یکی با دیگری ترکیب می شود» (ص. 167)، با برجستگی انطباق گرایی در دیدگاه مترقی ادوارد او. ویلسون جنوبی در تضاد است. از تکامل در نهایت، انطباق گرایی داروینی جفری پارکر با مدل جنبشی جک سپکوسکی از تنوع و تثبیت سریع متناوب مقایسه می شود (زمانی که یک طاقچه اکولوژیکی پر شد). هر دو از یک تجربه گرایی سرسخت و یک «معیار ابطال پذیری» پوپری استفاده می کنند. با پیشرفت کتاب، روس اشاره می کند که پیشرفتی به سوی یک روش شناسی علمی ایده آل وجود دارد. این چیزی است که به طور فزاینده ای از ارزش های فرهنگی پاک می شود و در چارچوب پوپری بهتر از چارچوب کوهنی درک می شود.

متأسفانه، در موارد متعددی راس ارتباط ضعیفی بین ایده های علمی و پیشینه فرهنگی ایجاد می کند. به عنوان مثال، او بی‌توجهی جک سپکوسکی به سوابق تحصیلی مسیحی‌اش را نقل می‌کند: «برادران مسیحی دین را از من درآوردند» (ص 231)، به عنوان شاهدی بر بی‌تفاوتی او نسبت به آن در کتابش. کار، اما در صفحه بعد او اشاره می کند که عنصر بسیار قوی هربرت اسپنسر از “حالت های تعادل پویا” (پیشرفت به دنبال یک مکث و به دنبال آن پیشرفت بیشتر) در کار او وجود دارد، علی رغم اینکه هرگز کلمه ای را نخوانده است. او: “… باز هم دلیلی داریم که فکر کنیم به جای داده های خام، دیدگاهی فرهنگی داریم، دیدگاهی نئوسپنسری” (ص 232)، یا “… یا سپکوسکی (ناخودآگاه) به سادگی است. منعکس کننده یک سنت [اسپنسری] آمریکایی» (ص 233). چرا اسپنسر روی سپکوسکی اثر گذاشته اما مسیحیت را نه؟ آیا عنصری مترقی یا غایت‌شناسانه در مسیحیت وجود ندارد که علی‌رغم «بی‌تفاوتی» اعلام‌شده سپکوسکی، ردپای «ناخودآگاه» خود را بر روی او بگذارد؟ اگر نقش یک تأثیر فرهنگی را انکار کنیم، چرا نقش هر دو را انکار نکنیم؟ در فرصتی دیگر، روس اشاره می کند که جفری پارکر برای توصیف رویکرد خود به علم، قیاسی با نقاشی می کند، اما راس سپس اظهار می کند: «…این فلسفه علم لزوماً به این معنا نیست که ارزش های پارکر در علم او نفوذ می کند» (ص. . 211). راس تمایل دارد در مورد مثال های خود و درس هایی که از آنها می گیرد گزینشی باشد.

این کتابی است که باید با دیدی بسیار انتقادی خوانده شود، زیرا راس گهگاه بیش از حد ساده می‌کند و میخ‌های دایره‌ای را به سوراخ‌های مربعی وارد می‌کند تا بتواند تزهایش را تطبیق دهد. اما همچنین رویکردی است با هدفی معقولانه که نشان می‌دهد چگونه باید آنچه را که علم خوب می‌سازد ارزیابی کرد و بر این اساس چگونه علم تکاملی به سوی استانداردهای علمی عالی پیشرفت کرده است. این رویکرد به خوبی شباهت ها و تفاوت ها را برجسته می کند – فقط به یاد داشته باشید که می توان آن را مجبور کرد. در پایان، راس استدلال می‌کند که اگرچه کوهن و پوپر بینشی در مورد چگونگی انجام علم ارائه می‌دهند (“هر دو فیلسوف ما بخشی از تصویر کلی را به دست آوردند” (ص 249))، اما این رویکرد دوم است که باید هدف علم باشد و “پارادایم” تکامل مدرن است. این کتاب مملو از ایده های جالب بسیاری از دوره پس از داروین است که با تاریخ معمولی تکامل شما که بر دوره پیش از داروین تمرکز می کند متفاوت است. من به این کتاب 3.5 ستاره می دهم.


The structure of the book consists of a series of dichotomies used to highlight the different ways science is approached and practiced, contrasting how cultural and epistemic values play a role in evolutionary science. Ruse starts with the contrasting philosophical frameworks of Thomas Kuhn (i.e., cultural) and Karl Popper (i.e. epistemic); they provide the ways in which the evolutionists of the book should be assessed. Erasmus Darwin’s crude and speculative approach is contrasted to Charles Darwin’s rigorous empirical one. Richard Dawkins’ emphasis on the importance of the individual and natural selection is compared to Stephen Jay Gould’s emphasis on the group’s role with a corresponding de-emphasis on natural selection in favour of saltationism. Richard Lewontin’s Marxist-inspired de-emphasis of adaptationism, arguing for the interacting roles of adaptation and environment, “one blending into the other” (p. 167), is contrasted with the prominence of adaptationism in the Southerner’s Edward O. Wilson’s progressive view of evolution. Finally, Geoffrey Parker’s Darwinian adaptationism is compared to Jack Sepkoski’s kinetic model of alternating rapid diversification and consolidation (once an ecological niche is filled); both employ a staunch empiricism and a Popperian “falsifiability criterion”. As the book progresses, Ruse points out that there is a progression towards an ideal scientific methodology; it is one that becomes increasingly purged of cultural values and is better understood in the Popperian framework than the Kuhnian one.

Unfortunately, on a number of occasions Ruse forces a tenuous connection between scientific ideas and cultural background. As an example, he quotes Jack Sepkoski’s disregard for his Christian educational background, “the Christian brothers had beaten religion out of me while trying to beat it into to me'” (p. 231), as evidence of his indifference to it in his work, but on the following page he notes that there is a very strong Herbert Spencer element of “states of dynamic equilibrium” (progress followed by a pause, followed by further progress) in his work, in spite of never having read of word of his: “… again we have reason to think that we have a culture-drenched vision, a neo-Spencerian one, rather than raw data” (p. 232), or “… or is Sepkoski (unconsciously) simply reflecting an American [Spencerian] tradition” (p. 233) . Why has Spenser left his mark on Sepkoski but not Christianity? Isn’t there a progressive or teleological element in Christianity which could have left its “unconscious” mark on Sepkoski despite of his proclaimed “indifference”? If denying the role of one cultural influence, why not deny the role of both? On another occasion, Ruse mentions that Geoffrey Parker draws an analogy with painting in order to describe his approach to science, but Ruse then comments, “… this philosophy of science does not necessarily mean that Parker’s values intrude into his science” (p. 211). Ruse tends to be selective about his examples and the lessons he draws from them.

This is a book that should be read with a very critical eye because Ruse occasionally oversimplifies and forces circular pegs into square holes in order to accommodate his theses. But it is also an approach with a pedantic purpose intended to show how one should assess what makes good science and accordingly how evolutionary science has progressed towards a high scientific standard. This approach does a good job highlighting similarities and differences – just remember it can be forced. In the end, Ruse argues that although Kuhn and Popper provide insight how science is practiced (“Both of our philosophers captured part of the overall picture” (p. 249)), it is the latter approach which should be the goal of science and is the “paradigm” of modern evolution. This book is packed with many interesting ideas from the post-Darwinian period, which is different from your typical history of evolution which focuses on the pre-Darwinian period. I rate this book 3.5 stars.

دانلود کتاب «Mystery of Mysteries: آیا تکامل یک ساخت اجتماعی است»

مبلغی که بابت خرید کتاب می‌پردازیم به مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی است که در آینده بابت نخواندن آن خواهیم پرداخت.

برای دریافت کد تخفیف ۲۰ درصدی این کتاب، ابتدا صفحه اینستاگرام کازرون آنلاین (@kazerun.online ) را دنبال کنید. سپس، کلمه «بلیان» را در دایرکت ارسال کنید تا کد تخفیف به شما ارسال شود.