دانلود کتاب Landscapes of loss: the national past in postwar French cinema (به فارسی: مناظر از دست دادن: گذشته ملی در سینمای فرانسه پس از جنگ) نوشته شده توسط «Naomi Greene»
اطلاعات کتاب مناظر از دست دادن: گذشته ملی در سینمای فرانسه پس از جنگ
موضوع اصلی: 1
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Princeton University Press
نویسنده: Naomi Greene
زبان: English
فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 1999
تعداد صفحه: 242
حجم کتاب: 1 مگابایت
کد کتاب: 0691029598 , 9780691029597 , 9781400811854 , 0691004757
نوبت چاپ: First Edition
توضیحات کتاب مناظر از دست دادن: گذشته ملی در سینمای فرانسه پس از جنگ
نحوه واکنش هر کشور اروپایی پس از جنگ جهانی دوم در مواجهه با شیاطین درونی و بیرونی، آثار خونینی که بر ناخودآگاه جمعی مهر و موم شده بود، آشکارا از ملتی به ملت دیگر متفاوت بود. در حالی که ایتالیا تصمیم گرفت یک تجدید نظر عمیق در ماهیت خود (نئورئالیسم ایتالیایی) یا آلمان (با حمایت یک جنبش ادبی شگفت انگیز و پرورش خارق العاده کارگردانان به یاد ماندنی مانند فاسبیندر، هرتزوگ، وندرس، کلوگه، شلوندورف یا آلدون) انجام دهد. فرانسه تا حد زیادی به دلیل تمایلات هنری متعدد خود، به اتفاق آرا واکنشی مشابه نشان نداد. بریتانیا برای درام های عمیق شرط بندی کرد (موازی 49، برنده اسب گهواره ای، برخورد کوتاه، بت افتاده، مرد سوم، انتظارات بزرگ، نیکلاس نیکلبی) و سپس در طول دهه 50، شرط بندی برای کمدی، به دست آوردن نتایج شگفت انگیز (The اوباش تپه‌های اسطوخودوس، قلب‌ها و کرنت‌های مهربان، مردی با کت و شلوار سفید، بانوی قاتل یا انتخاب هابسون) با خط سیر صعود مهم‌ترین کارگردان بریتانیایی دیوید لاغر.
مارسل کارن پس از فیلمبرداری فوق‌العاده‌اش قبل و در طول جنگ جهانی دوم با فیلم‌های فراموش‌نشدنی مانند بازدیدکنندگان شب، بندر سایه‌ها، Le jour se leve یا شاهکارش بچه‌های بهشت) می‌دانست نگاه شاعرانه‌اش را با لهجه واقعی رئالیستی حفظ کند. de la nuit یا ترزا راکین (بر اساس رمان امیل زولا).
از سوی دیگر ژان رنوار آثار اسیدی خود را به افق های اصلی تبدیل کرد (رودخانه، النا و مردان، می تواند فرانسوی یا سرجوخه گریزان).
اما در همین حین، جنبش ادبی نسل جدیدی از وعده‌های جوان – به رهبری آندره بازن افسانه‌ای – (اریک رومر، کلود شابرول، فرانسوا تروفو، ژان لوک گدار یا روبر برسون) ایده‌های خود را در مجله‌ای جدید به نام Cahiers de Cinema مطرح کردند. اصیل ترین جنبش را بر اساس مضامین ساده واقعیت ایجاد کرد، که بیشتر به عنوان موج نو فرانسه شناخته می شود، که دیدگاه های خلاقانه متفاوتی را در بین آنها ایجاد کرد و در عین حال استدلال های جدیدی را پرورش داد رابرت برسون مستقل ترین فیلمساز در بین همه آنها بود و نشان داد که ژرفای شگفت انگیز تفکر مثل هیچ کس دیگری. چیزی مشابه با رومر که با آثار برجسته و درخشان همراه شد و شابرول که با نوعی فیلمبرداری دردناک (قصاب یا Que la bete meure) به ترانزیت تبدیل شد، اتفاق می افتد. مکس اوفلوس یک پرونده جدا از هم است، اما درون روح او اثر اصلی او قرار داشت که در سال 1972، غم و تاسف، جهان را خیره کرد. و چهار قهرمان مهم دیگر شایان ذکر است: رنه کلمنت با زیبایی‌شناسی بسیار شخصی (بازی‌های ممنوعه، ظهر ارغوانی، آیا پاریس می‌سوزد؟)، ژان پیر ملویل، استاد نمادین و همه‌کاره کارگردانی، که از روش‌های مختلف بیان عبور کرده است. آلن رنه، التقاطی ترین فیلمساز فرانسوی که تا کنون با یک پیشنهاد وجودی متولد شده است (شب و قورباغه، هیروشیما mon amour یا سال گذشته در ماریم‌باد) و در نهایت با استعداد و وابسته‌تر به سنت‌گرایی روایی ژان دلانوی (سمفونی پاستورال، ماری آنتوانت) یا گوژپشت نوتردام).
بینش‌های شگفت‌انگیز پشت صحنه‌ها، اخلاق فرانسوی و جزئیات ناشناخته‌ای که این حرکت مهم فیلمسازان را تعیین کرد، با متانت، اشتیاق و فصاحت بیان می‌شود و به لطف نثر شفاف آن، مخاطب را جذب می‌کند.
متنی که باید بخشی از هر کتابخانه هنری جدی باشد.
Marcel Carne, after his extraordinary cinematography before and during the WW2 with unforgettable films such as The night visitors, Port of shadows, Le jour se leve or his masterpiece The children of paradise) knew to maintain the poetic gaze with marked realist accent such Le ports de la nuit or Theresa Raquin (based on Emile Zola’s novel).
On the other hand Jean Renoir turned his acidic works into major horizons (The river, Elena and the men, The French Can Can or the Elusive corporal).
But meanwhile a literary movement of a new generation of young promises -led by the legendary Andre Bazin- (Erik Rohmer, Claude Chabrol, Francois Truffaut, Jean Luc Goddard or Robert Bresson) brandished their ideas in a newness magazine named Cahiers de Cinema, that generated the most original movement based on simple themes of the reality, best known as The French New Wave, that produced among them different creative perspectives and nourished at the same time new arguments Robert Bresson was the most independent filmmaker among all of them and demonstrated the astonishing profundity of thinking like nobody else. Something similar it would happen with Rohmer who walked over with incisive and brilliant works and Chabrol that developed to transit by a sort of anguishing cinematography (The butcher or Que la bete meure). Max Ophlus is an apart case, but inside his spirit nestled his major work that would dazzle the world in 1972 The sorrow and the pity. And other four important protagonists are worthy to mention: Rene Clement with a very personal aesthetics (Forbidden games, Purple noon, Is Paris burning?), Jean Pierre Melville an emblematic and versatile master of the direction, who transited through many different ways of expression, Alan Resnais, the most eclectic French filmmaker ever born with an existential proposal (Night and frog, Hiroshima mon amour or The last year in Mariembad) and finally the talented and more attached to the narrative traditionalism Jean Delanoy ( The Pastoral Symphony, Marie Antoinette or the Hunchback of Notre dame).
The marvelous insights behind stages, the French ethos and the unknown details that determined this important movement of filmmakers are expressed with sobriety, passion and eloquence, engaging the most exigent reader thanks its lucid prose.
A text that it must be part of any serious artistic library.
دانلود کتاب «مناظر از دست دادن: گذشته ملی در سینمای فرانسه پس از جنگ»
برای دریافت کد تخفیف ۲۰ درصدی این کتاب، ابتدا صفحه اینستاگرام کازرون آنلاین (@kazerun.online ) را دنبال کنید. سپس، کلمه «بلیان» را در دایرکت ارسال کنید تا کد تخفیف به شما ارسال شود.