دانلود کتاب In Search of Dark Matte (به فارسی: در جستجوی ماده تاریک) نوشته شده توسط «Ken Freeman – Geoff McNamara»
اطلاعات کتاب در جستجوی ماده تاریک
موضوع اصلی: تجهیزات هوافضا
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Springer
نویسنده: Ken Freeman – Geoff McNamara
زبان: English
فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 2006
تعداد صفحه: 165
حجم کتاب: 7 مگابایت
کد کتاب: 0387276165 , 9780387276168
نوبت چاپ: 1
توضیحات کتاب در جستجوی ماده تاریک
عنوان این کتاب توجه من را به خود جلب کرد زیرا به اصطلاح ماده تاریک یک موضوع مهم و گیج کننده در نجوم مدرن است. به طور خلاصه، ستارگانی که می بینیم جرم کافی برای توضیح گرانش کهکشان ها و خوشه های کهکشانی ندارند. جرم گم شده باید در غیر نورانی، یعنی ماده تاریک قرار گیرد.
این کتاب به اندازه کافی امیدوارکننده شروع می شود. کن فریمن و جف مک نامارا به خوبی این سوال را طرح ریزی کردند و توضیح دادند که ستاره شناسان چگونه بین میزان ماده مرئی و اثرات گرانشی قابل مشاهده اختلاف پیدا کردند. پس از چند فصل اول کتاب راه خود را گم می کند. این بیشتر به بررسی ایده ها در مورد موضوع تبدیل می شود تا تلاش برای انتخاب بین آنها و ارائه یک دیدگاه منسجم. واضح است که ماده معمولی به شکل پروتون، نوترون، الکترون و غیره به مقدار کافی برای توضیح اثرات گرانشی وجود ندارد. چیز دیگری با یک توزیع خاص که می توان از مشاهدات نجومی استنباط کرد باید اثرات گرانشی باقیمانده را توضیح دهد. این منجر به بحث‌های مبهم در مورد جرم احتمالی نوترینوها، سیاه‌چاله‌ها (جرم و کوچک) و ذرات عجیب و غریب مانند WIMPS (ذرات سنگین با تعامل ضعیف) و آکسیون‌ها می‌شود. در پایان، همه نویسندگان تمایلی ندارند با ما در میان بگذارند که ترجیح آنها در کجاست. در عوض، جرم از دست رفته را به ماده تاریک داغ (HDM) و ماده تاریک سرد (CDM) تقسیم می کنند. تفاوت بین آنها به خوبی توضیح داده شده است، اما در پایان نویسندگان به طور آزمایشی به سمت CDM می آیند، البته با هشدارهایی. با قضاوت بر اساس جریان چند فصل اخیر، به نظر می رسد آنها احساس می کنند که گزارش رضایت بخشی ارائه کرده اند.
فصل آخر در واقع بهترین است زیرا توسط چارلز لاینویور که خود یکی از مشارکت کنندگان در محدودیت های ثابت کیهانی است، مایل است موضع روشنی اتخاذ کند. متأسفانه، این همان نقطه ای است که نشان می دهد از نظر ثابت کیهانی (امگا) ماده باریونی 0.04 از محتویات جهان را تشکیل می دهد، ماده تاریک (سرد) برای 0.27، اما 0.73 عظیم انرژی تاریک است (کل. نزدیک بودن به 1.0 مورد نظر). انرژی تاریک به سختی می شود و بحث. اگرچه این غلبه انرژی تاریک برای افراد غیرمعمول علاقه‌مندی که با پیشرفت‌های نجومی به‌روز هستند، جای تعجب ندارد، اما به نظر می‌رسد کتابی کاملاً متفاوت با عنوان دیگری را طلب می‌کند.
با وجود اظهارات مبهم اما مبهم پاراگراف پایانی، خوانندگان مایلند به جستجوی انرژی تاریک بروند.
This book starts out promisingly enough. Ken Freeman and Geoff McNamara do a good job of framing the question and explaining how astronomers found a discrepancy between the amount of visible matter and the observable gravitational effects. After the first few chapters the book loses its way. It becomes more of a survey of the ideas on the subject rather than an effort to choose between them and present a coherent point of view. It is clear that ordinary matter in the form of protons, neutrons, electrons, etc is not present in sufficient quantities to explain the gravitational effects. Something else with a specific distribution that can be inferred from astronomic observations must account for the remaining gravitational effects. This leads to somewhat vague discussions of the possible mass of neutrinos, black holes (massive and small) and of exotic particles like WIMPS (weakly interacting massive particles) and axions. At the end of it all the authors are not inclined to share with us where their preference lies. Instead, they divide the missing mass into Hot Dark Matter (HDM) and Cold Dark Matter (CDM). The difference between them is poorly explained, but at the end the authors tentatively come down on the side of CDM, albeit with caveats. Judging by the tenor of the last few chapters they seem to feel that they have provided a satisfactory account.
The last chapter is actually the best because it is co-authored by Charles Lineweaver, who himself being a contributor to constraints on the cosmological constant is willing to take a clear stand. Unfortunately, this is also the point where it is revealed that in terms of the cosmological constant (omega) baryonic matter accounts for 0.04 of the contents of the universe, (cold) dark matter for 0.27 but a huge 0.73 is Dark Energy (the total being close to the desired 1.0). Dark energy barely gets and discussion. Although this preponderance of dark energy should come as no surprise to the interested layman who has kept up to date with developments in astronomy, it does seem to beg a whole different book with another title.
Notwithstanding the closing paragraph’s self-congratulatory but ambiguous remarks, readers will want to go in search of dark energy.
دانلود کتاب «در جستجوی ماده تاریک»
