دانلود کتاب Economy of the unlost: reading Simonides of Keos with Paul Celan (به فارسی: اقتصاد گمشدگان: خواندن سیمونیدس از کیوس با پل سلان) نوشته شده توسط «Anne Carson»
اطلاعات کتاب اقتصاد گمشدگان: خواندن سیمونیدس از کیوس با پل سلان
موضوع اصلی: 1
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Princeton University Press
نویسنده: Anne Carson
زبان: English
فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 1999
تعداد صفحه: 155
حجم کتاب: 1 مگابایت
کد کتاب: 9780691036779 , 9780691091754 , 9781400811199 , 0691036772 , 0691091757 , 9781400823154
نوبت چاپ: First edition.
توضیحات کتاب اقتصاد گمشدگان: خواندن سیمونیدس از کیوس با پل سلان
این کتاب از بسیاری جهات غیرعادی است. اولاً، جرات می کند سیمونیدس کئوس، شاعر یونانی قرن پنجم قبل از میلاد، و پل سلان، شاعر قرن بیستم را که به آلمانی می نوشت، مقایسه کند. ثانیاً، جرأت می کند از ایده های اقتصادی، به ویژه ایده های کارل مارکس، برای توضیح شعر استفاده کند.
چه چیزی سیمونیدس و سلان را به هم متصل می کند؟ آنها در احساس بیگانگی و آگاهی کامل از محدودیت های آنچه “هست” مشترک هستند. و هر دو استاد ترکیب و زبان هستند. آن کارسون اشاره می کند که او ترجیح داده است به طور همزمان به دو مرد نگاه کند، زیرا توجه به یکی باعث افزایش توجه به دیگری می شود: “گاهی اوقات می توانید یک جرم آسمانی را با نگاه کردن به چیز دیگری، با آن، بهتر ببینید. آسمان.” (viii)
یکی از جنبه های جذاب کار هر دو شاعر، مشغولیت آنها به نیستی و نفی است. “نفی ذهنیت های سیمونیدس و سلان را به هم پیوند می دهد. کلمات “نه”، “نه”، “هرگز”، “هیچ جا”، “هیچ کس” “هیچ” بر اشعار آنها مسلط است و مکان های بی انتهایی برای خواندن ایجاد می کند.” (9) آن کارسون دقیقاً همین مکان های بی انتها در اشعار آنها را که برای خواننده گذرا نامرئی است می داند.
آن کارسون کتاب را به چهار فصل تقسیم کرده است. در فصل اول، «بیگانگی»، کارسون از قیاسهایی از حوزه اقتصاد بهطور گسترده استفاده میکند. او توضیح می دهد که چگونه تغییر وضعیت اقتصادی شاعران در قرن پنجم قبل از میلاد دلیل این واقعیت است که سیمونیدس خسیس ترین فرد زمان خود به حساب می آمد (علاوه بر اینکه یکی از باهوش ترین ها بود). «اقتصاد» در عنوان کتاب به زندگی واقعی شاعر به عنوان دریافت کننده هدیه و پول و به سرودن شعر اشاره دارد. «گمشده» در عنوان ایده پیچیدهتری است و به مضامین نفی و نیستی اشاره میکند که در سه فصل دیگر بررسی شدهاند.
کارسون در فصل دوم، «مرئیهای نامرئی»، درباره فلسفه هنر سیمونیدس («کلمه تصویری از چیزها است») و چگونگی ارتباط نقاشی یک تصویر با «نقاشی» یک شعر بحث میکند. سیمونیدس منتقد ادبی اصلی فرهنگ غرب است، زیرا او اولین کسی است که در سنت موجود ما درباره ماهیت و کارکرد شعر نظریه پردازی می کند. (46) کارسون در ادامه نشان می دهد که چگونه سیمونیدس و سلان از دستور زبان استفاده می کنند تا “رابطه ای را که … عمیق تر از سطح قابل مشاهده زبان است” ارائه کنند (52) و چگونه “زبان هر دو شاعر ظرفیت کشف یک زبان را دارد.” دنیایی از استعاره که در تمام گفتار معمولی ما نهفته است، مانند ذهنی که در خواب است.” (58) او به مکانهای دقیق شعرها اشاره میکند که زبان شاعرانه نشاندهنده یک «واقعیت» نامرئی فراتر از واقعیت گفتار معمولی است، جایی که شعر از کلمات برمیخیزد و سطح (مرئی) زبان حقیقتی عمیقتر (نامرئی) را منعکس میکند.
فصل سوم به بررسی سنگ نوشته های سیمونیدس می پردازد. “هیچ ژانر شعری عمیق تر به دیدن آنچه که نیست و ندیدن آنچه هست، عمیق تر از کتیبه نیست.” (73) کتیبه ها روی قبور است. کارسون به ما میگوید که سیمونیدس پرکارترین آهنگساز سنگنبشتهها در جهان باستان بود و قراردادهای این ژانر را تعیین کرد. «اشکهای سیمونیدس» واژهای بود که کاتولوس برای شعر مرثیه استفاده میکرد. سنگ نوشته ها دارای دو جنبه اقتصادی هستند: اقتصاد اجرت و اقتصاد ترکیب، زیرا شاعر باید از کلمات خود به لحاظ اقتصادی استفاده کند تا آنها را بر سنگ قبر بگذارد. کتیبهها به مرئی و نامرئی نیز مربوط میشوند، زیرا زنده را با مرده پیوند میدهد: “مسئولیت زندگان در قبال مردگان ساده نیست. این ما هستیم که آنها را رها میکنیم، زیرا با آنها همراهی نمیکنیم. این ما هستیم. که آنها را در اینجا نگه می دارند – با نام بردن از هیچی آنها را انکار می کنند. از این دو اشتباه، نوشتن کتیبه ها است. (85)
فصل چهارم، «نفی»، توجه ما را بر این واقعیت متمرکز می کند که «هیچ چیز» نیاز به تفکر دقیق دارد. “این کلمه خود را به بازی ترسناک با کلمات، به جناس های بی پاسخ، به نوع استدلالی که وقتی به آن خیره می شوید، تبدیل می شود. سیمونیدس و سلان هر دو شاعرانی هستند که از این نوع استدلال لذت می برند و اغلب خود را به سمت واقعیت سوق می دهند. نه، منفی است.” (100) نفی ابزار بسیار قدرتمندی است، و کارسون توجه ما را به تفاوت معنای ضمنی بین، مثلاً، «زندگی رنج است» و «هیچ چیز در میان انسانها دردناک نیست» میخواهد، همانطور که سیمونیدس آن را بیان کرد. نفی نیز چیزی منحصر به فرد انسانی است، زیرا منفی یک رویداد کلامی است، “یک منبع زبانی خاص که قدرت آن در اختیار استفاده کننده از کلمات است.”(102) وقتی می گویید “این آن نیست” باید چیزی را ارائه دهید (“این” “) و چیزی وجود ندارد (“آن”) روی صفحه تخیل شما. بنابراین، نکته جالب در مورد منفی این است که تصویر کامل تری از واقعیت را نسبت به یک بیانیه مثبت ارائه می دهد. (102) سپس کارسون با مثال هایی از شعر سیمونیدس و سلان نشان می دهد که این شاعران چقدر فراتر از واقعیت را می توانند با نگفتن «چیزی» اما «نه هیچ چیز» بیان کنند.
“اقتصاد گمشدگان” هر زمان که آن کارسون شعری را تشریح می کند واقعاً درخشان است زیرا او هر دو ویژگی خود را به عنوان محقق یونان کلاسیک و مدرن به کار می برد.
What connects Simonides and Celan? They share a sense of alienation and an acute awareness of the limits of what “is;” and they are both masters of composition and language. Anne Carson points out that she chose to look at two men at the same time because the attention devoted to one enhances the attention devoted to the other: “Sometimes you can see a celestial object better by looking at something else, with it, in the sky.” (viii)
A particularly fascinating aspect of both poets’ work is their preoccupation with nothingness and negation. “Negation links the mentalities of Simonides and Celan. Words for ‘no,’ ‘not,’ ‘never,’ ‘nowhere,’ ‘nobody,’ ‘nothing,’ dominate their poems and create bottomless places for reading.” (9) It is exactly these bottomless places in their poems, invisible to the cursory reader, that Anne Carson knows to locate.
Anne Carson divides the book into four chapters. In the first chapter, “Alienation,” Carson uses analogies from the sphere of economics most extensively. She explains how the changing economic situation of poets in the fifth century BC accounts for the fact that Simonides was considered the stingiest person of his time (in addition to being one of the smartest). The “economy” in the title of the book refers to the actual life of the poet as a recipient of gifts and money, and to the act of composing poetry. The “unlost” in the title is a more complex idea and hints at the themes of negation and nothingness explored in the other three chapters.
In chapter two, “Visibles Invisibles,” Carson discusses Simonides’ philosophy of art (“the word is a picture of things”) and how painting a picture relates to “painting” a poem. “Simonides is Western culture’s original literary critic, for he is the first person in our extant tradition to theorize about the nature and function of poetry.” (46) Carson goes on to show how Simonides and Celan use grammar to “render a relationship that is … deeper than the visible surface of the language,” (52) and how both poets’ “language has the capacity to uncover a world of metaphor that lies inside all our ordinary speech like a mind asleep.” (58) She points to the exact locations in the poems where poetic language indicates an invisible “reality” beyond the reality of ordinary speech, where poetry arises from words and the (visible) surface of language reflects a deeper (invisible) truth.
Chapter three studies Simonides’ epitaphs. “No genre of verse is more profoundly concerned with seeing what is not there, and not seeing what is, than that of the epitaph.” (73) Epitaphs are inscriptions on graves. Simonides was the most prolific composer of epitaphs in the ancient world, Carson tells us, and set the conventions of the genre. “Tears of Simonides” were the byword for poetry of lament used by Catullus. Epitaphs have two economic aspects: the economics of remuneration and the economics of composition, as the poet has to use his words economically to fit them on the grave-stone. Epitaphs are also related to the visible and the invisible because they connect the living with the dead: “The responsibility of the living to the dead is not simple. It is we who let them go, for we do not accompany them. It is we who hold them here – deny them their nothingness – by naming their names. Out of these two wrongs comes the writing of epitaphs.” (85)
Chapter four, “Negation,” focuses our attention on the fact that “nothing” needs close thought. “The word lends itself to scary word play, to unanswerable puns, to the sort of reasoning that turns inside out when you stare at it. Simonides and Celan are both poets who enjoy this sort of reasoning and who orient themselves toward reality, more often than not, negatively.” (100) Negation is a very powerful tool, and Carson wants our attention for the difference in implied meaning between, say, “Life is suffering” and “Nothing is not painful among men,” as Simonides phrased it. Negation is also something uniquely human because a negative is a verbal event, “a peculiarly linguistic resource whose power resides with the user of words.”(102) When you say “this is not that” you need to put something present (“this”) and something absent (“that”) on the screen of your imagination. “The interesting thing about a negative, then, is that it posits a fuller picture of reality than does a positive statement.” (102) Carson then shows with examples from Simonides’ and Celan’s poetry how much beyond the factual these poets can express by not saying “something” but “not nothing.”
“Economy of the Unlost” is truly brilliant whenever Anne Carson dissects a poem because she brings to the task both her qualities as scholar of classical Greece and modern poet. I do not always agree with the way she employs metaphors from economics, but I take it that she uses the terms introduced by Karl Marx to point my attention to noteworthy aspects of the poetry even if by today’s standards these terms have turned out to be incorrect. When Carson claims, “what is striking in Marx’s analysis of the issue is this insight: that to value a piece of work is to price the mortal span,” (107) then she and Karl are obviously mistaken. A doodle produced by Bill Gates during a meeting would definitely fetch a higher price than a doodle by yours truly done in the same mortal span of time. But these are quibbles of an economist; they should not detract from my praise of Carson’s work.
The bottom line is: this is an outstanding work that brings the best of academic scholarship to the interpretation of poetry. It deserves every of its five stars.
دانلود کتاب «اقتصاد گمشدگان: خواندن سیمونیدس از کیوس با پل سلان»
برای دریافت کد تخفیف ۲۰ درصدی این کتاب، ابتدا صفحه اینستاگرام کازرون آنلاین (@kazerun.online ) را دنبال کنید. سپس، کلمه «بلیان» را در دایرکت ارسال کنید تا کد تخفیف به شما ارسال شود.