دانلود کتاب Chopin: The Piano Concertos (به فارسی: شوپن: کنسرتوهای پیانو) نوشته شده توسط «John Rink – Julian Rushton»
اطلاعات کتاب شوپن: کنسرتوهای پیانو
موضوع اصلی: 1
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Cambridge University Press
نویسنده: John Rink – Julian Rushton
زبان: English
فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 1997
تعداد صفحه: 149
حجم کتاب: 5 مگابایت
کد کتاب: 0521441099 , 9780521441094 , 0521446600 , 9780521446600 , 9780511611636
توضیحات کتاب شوپن: کنسرتوهای پیانو
آهنگساز مشهور لهستانی فردریک فرانسوا شوپن (1810-1849) آهنگ های متنوعی از جمله 50 مازورکا، 25 پیش درآمد، 24 اتود، 21 شب، 17 والس، 11 پولوناز، 4 تصنیف و . با این حال، کنسرتوهای پیانو ای مینور و ف مینور شوپن از اهمیت ویژهای برخوردارند، زیرا نقشی حیاتی در حرفه او به عنوان آهنگساز-پیانیست ایفا کردند. شوپن: کنسرتوهای پیانو، نوشته شده توسط متخصص شوپن، جان رینک – دریافت کننده دکترا. از دانشگاه کمبریج برای پایاننامهاش «تکامل «سبک ساختاری» شوپن و رابطه آن با بداههنویسی در می 1989 – تحلیلی جذاب و جامع از این کنسرتوها و همچنین ارائه اطلاعات حیاتی در مورد محیطی که این کنسرتوها در آن ساخته شدهاند و نحوه ساخت آنها ارائه میکند. آنها دریافت شدند. کاوش چند وجهی نویسنده در مورد این کنسرتوها با موفقیت درک درستی از کنسرتوهای پیانوی شوپن و همچنین قدردانی عمیقتری از کار و نبوغ او در اختیار خواننده قرار میدهد. این کتاب علاوه بر شامل کنسرتوهای پیانو ای مینور و فا مینور شوپن، با تحلیلی عمیق از «کنسرتو سوم» معمایی شوپن، کنسرت آلگرو کامل شده است.
نویسنده قبل از ورود به کنسرتوهای پیانو شوپن، با ذکر این نکته که “کنسرتوهای پیانوی شوپن از زمان آهنگسازی خود از محبوبیت زیادی برخوردار بوده اند… اما آنها همچنین متحمل برخی از شدیدترین انتقادهای علمی شده اند که بر آثار او وارد شده است”. او با این جمله رد می کند: «… وقتی به عنوان موسیقی ای که باید اجرا شود به جای موسیقی هایی که باید روی کاغذ کالبدشکافی شوند، در نظر گرفته می شوند، به موفق ترین ساخته های [شوپن] تعلق دارند». او این کتاب را بهعنوان «[تلاشی] برای تنظیم رکورد، ارزیابی مجدد کنسرتوها در برابر سنتهای اولیه قرن نوزدهم که آنها را شکل داد، ارائه میکند تا بتوان از بسیاری از ویژگیهای برجستهشان بهتر قدردانی کرد».
نویسنده در فصل اول خود، با عنوان مناسب “آفرینش”، اهمیت بزرگ کنسرتوهای پیانو را در تکامل شوپن به عنوان یک موسیقیدان توضیح می دهد. او خلق کنسرتو F مینور شوپن، تعهد تازه پیدا شده شوپن به حرفه هنرپیشه، خلق کنسرتو ای مینور را توصیف می کند و تحلیل مقدماتی مختصری از موازی های این دو کنسرتو ارائه می دهد. او در ادامه اولین اجراها، اولین نقدها و اولین نسخههای این کنسرتوها را توصیف میکند و پذیرش عمومی شوپن بهعنوان یک نابغه در جامعه موسیقی را توضیح میدهد و در عین حال انتقاداتی که شوپن برای معرفی خلاقیتی که اغلب بهعنوان یک ضعف اشتباه گرفته میشد، را توضیح میدهد. این فصل با مروری بر انتشار این کنسرتوها ادامه مییابد و با بخشی روشنتر با عنوان «شوپن بهعنوان معلم» به پایان میرسد، که شیوههای آموزشی شوپن را تشریح میکند و ارتباطی را بین لغتهای موسیقی استفاده شده توسط شاگردان و همکاران شوپن و نوازندگی و تدریس خود شوپن نشان میدهد. سبکها.
نویسنده قبل از ارزیابی مجدد کنسرتوها، فصلی با عنوان «تفسیر» ارائه میکند که استقبال بسیار متنوع شوپن در 150 سال گذشته را خلاصه میکند و خلاصهای جامع از واکنشهای منتقدان، آهنگسازان، ویراستاران و اجراکنندگان برجسته ارائه میکند. این واکنشها شامل واکنشهای منتقدان لودویگ رلستاب، گوتفرید فینک، جی دبلیو دیویدسون و آهنگسازان شومان و لیست است. تحلیلی از زندگینامه تأثیرگذار شوپن فردریک نیک – اولین تک نگاری علمی درباره شوپن – و تأثیر آن بر جامعه و تأثیر آن بر نویسندگان آینده که کنسرتوها را ارزیابی می کنند نیز گنجانده شده است. نویسنده در ادامه به تشریح مصائب و مصیبتهای موجود در موسیقی این کنسرتوها، سیر تحول موسیقی از چاپ اول تا نسخههای بعدی، نسخههای گردآوری شده، نسخههایی با همراهی پیانوی دوم، پارتیورهای کامل، رونویسی و تنظیم و در نهایت توضیح میدهد. سازماندهی مجدد این فصل با بحثی با عنوان «نوازندگان» پایان مییابد، بخش بسیار جالب و آموزندهای که دو کنسرتو اول شوپن را در بیش از هفتاد قطعه ضبط شده در دسترس است که توسط اکثر پیانیستهای کنسرت در طول قرن بیستم اجرا شده است. نویسنده درخواست چند تن از شاگردان سابق شوپن – لنز، میکولی و پرنسس مارسلینا چارتوریسکا – را توصیف می کند که کنسرتوهای شوپن بد تعبیر شده است، و به بحث بیشتر در مورد تفسیرهای موسیقی شوپن می پردازد.
نویسنده جان رینک پس از آماده سازی موفقیت آمیز خوانندگان، ارزیابی مجدد خود را از این دو کنسرتو ارائه می دهد. او با شروع توضیح من در مورد اصول و مقدمات ارزیابی موسیقی، رویکرد روایی خود را در ارزیابی مجدد تحلیلی کنسرتوهای شوپن شرح میدهد:
«من ابتدا ساختار استخوانی هر موومان را تعریف میکنم و ویژگیهای مهم «تثبیتکننده» مانند تونال را مشخص میکنم. طرح و فرم مقطعی، و سپس در ردیابی از طریق موسیقی، فرآیندهای تعریف شده زمانی مانند تولید و آرام شدن تکانه، شار ریتمیک، و ge در مقیاس کوچک و بزرگ را مشاهده خواهم کرد.
Before going into Chopin’s Piano Concertos, the author sets the tone for the book by noting that “Chopin’s piano concertos have enjoyed enormous popularity ever since their composition … but they have also suffered some of the harshest scholarly criticism inflicted on his works”. He rebuttals with, “… when viewed as music to be performed rather than scores to be dissected on paper, they belong to [Chopin’s] most successful creations”. He offers this book as “[an attempt] to set the record straight, re-evaluating the concertos against the early nineteenth-century traditions that shaped them so that their many outstanding qualities can be better appreciated.”
In his first chapter, appropriately titled “Creation”, the author explains the great significance of the Piano Concertos to Chopin’s evolution as a musician. He describes the creation of Chopin’s F minor Concerto, Chopin’s newly found commitment to a virtuoso career, the creation of the E minor Concerto, and offers a brief introductory analysis of the parallels between these two concertos. He goes on to describe the first performances, first reviews and first editions of these concertos, explaining the general acceptance of Chopin as a genius in the musical community, yet also the criticism Chopin faced introducing a creativity that was often mistaken as a weakness. The chapter continues with an overview of the publication of these concertos and concludes with an insightful section titled “Chopin as teacher”, outlining Chopin’s teaching practices and depicting a connection between the glosses in scores used by Chopin’s pupils and associates and Chopin’s own playing and teaching styles.
Before reevaluating the concertos, the author provides a chapter titled “Interpretation”, summarizing Chopin’s incredibly diverse reception over the past 150 years and providing an inclusive summary of reactions from noted critics, composers, editors and performers. These reactions include, among others, those of critics Ludwig Rellstab, Gottfried Fink, J. W. Davidson, and those of composers Schumann and Liszt. An analysis of Frederick Nieck’s influential biography of Chopin – the first scholarly monograph on Chopin – and its impact on society and influence on future authors assessing the concertos is also included. The author continues with a description of the trials and tribulations in the musical scores of these concertos, explaining the evolution of the scores from first edition to later versions, collected editions, editions with second-piano accompaniment, full scores, transcriptions and arrangements and finally re-orchestrations. The chapter concludes with a discussion titled “Performers”, a very interesting and informative section considering Chopin’s first two concertos are available on over seventy recordings each, performed by most concert pianists throughout the twentieth century. The author describes an appeal from several of Chopin’s former students – Lenz, Mikuli and Princess Marcelina Czartoryska – that Chopin’s concertos had been misinterpreted, and goes on to further debate the interpretations of Chopin’s music.
Having successfully prepared the readers, author John Rink goes on to offer his own re-evaluation of the two concertos. Beginning my explaining the principles and premises by which music is evaluated, he describes his narrative approach in the analytical re-evaluation of Chopin’s concertos:
“I shall first define each movement’s skeletal structure, identifying important `stabilizing’ features such as tonal scheme and sectional form, and then in tracing through the music I shall observe temporally defined processes like the generation and relaxation of momentum, rhythmic flux, and small- and large-scale gestural impulse, all of which help to transform the structural bedrock into a living musical statement.”
He goes on to do just that, providing 17 pages of analysis on Chopin’s Opus 21 and a subsequent 22 pages of analysis on Opus 11. He cautions that “words can never fully capture musical experience: its temporal course and emotional impact ultimately lie beyond the powers of verbal description” and continues by stating that “the foregoing analytical re-evaluation is in one sense another futile attempt to encapsulate the concertos in words, but at least it has been undertaken in a spirit of appreciation, not denigration. If nothing else, it has revealed the utter hollowness of Nieck’s criticisms and those of his successors”.
Finally, the fifth and final chapter “Chopin’s third concerto” explores Chopin’s third concerto, the Allegro de concert… Unlike the other two concertos, the author concludes that the current evaluation of this concerto is quite fair and states:
“it may be a legitimate interpretation, sure to be superseded in due course, but for the time being enlightening some aspect of the music’s elusive meaning while leaving space for fresh evaluations to come.”
The nature of this book is somewhat complex, however this book appeals not only to the music scholar but also to the music enthusiast. The comprehensive, informative and engaging nature of the book alone is sufficient to give it purpose, however, the heart of this book really lies in the re-evaluation of Chopin’s first two concertos. John Rink set out to set the records straight, and succeeded to do so in an analytic and objective manor. As a devoted admirer of Chopin’s work myself, having listened to Chopin everyday during the entire 9 month term before my birth and having learned to play his pieces since the age of 3, I find deep emotion, passion and genius in Chopin’s work. However, to write a book such as this one takes a vast scholastic understanding of music and Chopin in particular, and John Rink is certainly qualified to do so. Previously I had little knowledge of these concertos, however I’m sure that even if I had, I would still have found this book to be very valuable, as I’m sure many others have and will. It is a valuable and much needed contribution to the study of Chopin.
دانلود کتاب «شوپن: کنسرتوهای پیانو»
برای دریافت کد تخفیف ۲۰ درصدی این کتاب، ابتدا صفحه اینستاگرام کازرون آنلاین (@kazerun.online ) را دنبال کنید. سپس، کلمه «بلیان» را در دایرکت ارسال کنید تا کد تخفیف به شما ارسال شود.