دانلود کتاب Brute Force: Policing Animal Cruelty (به فارسی: نیروی بی رحم: پلیس ظلم به حیوانات) نوشته شده توسط «Arnold Arluke»
اطلاعات کتاب نیروی بی رحم: پلیس ظلم به حیوانات
موضوع اصلی: جانور شناسی
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Purdue University Press
نویسنده: Arnold Arluke
زبان: English
فرمت کتاب: pdf (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 2004
تعداد صفحه: 193
حجم کتاب: 15 مگابایت
کد کتاب: 9781557533500 , 1557533504
نوبت چاپ: 1
توضیحات کتاب نیروی بی رحم: پلیس ظلم به حیوانات
نقد و بررسی: Brute Force
این یک مطالعه قوم نگارانه روشنگر، تحلیلی زیرکانه، متعادل و به موقع از افسران مجری قانون انسانی (“پلیس حیوانات”) است. افسران انسانی که بین افسران پلیس و کارکنان کنترل حیوانات معلق هستند، به دنبال حفاظت از رفاه و رفاه حیوانات در جامعه‌ای هستند که در آن روابط حیوان و انسان هر روز فراگیرتر می‌شود و بافت ظریف‌تری پیدا می‌کند.
اگرچه این یک “کتاب شوک” نیست، اما هنوز خواندن آن برایم آزاردهنده بود. می توان تصور کرد (همانطور که قبل از خواندن این کتاب انجام دادم) که اگر شخصی مسئولیت داشتن یک حیوان اهلی/مزرعه یا حیوان خانگی را بر عهده گرفته باشد، این انگیزه های سودگرایانه ساده باعث می شود که فرد حداقل حداقل برای آن حیوان [ها] تامین کند. . این، متأسفانه، همیشه اینطور نیست. من همچنین یاد گرفتم که ساختارهای قانونی مانند “سوءاستفاده” و “ظلم” واضح نیستند – چه در میدان یا در دادگاه.
آرلوک این بررسی متفکرانه را حول چندین مضمون و مفاهیم، از جمله اجتماعی شدن عاطفی افسران انسانی، در حالی که از ایده آلیسم تازه فارغ التحصیلان تازه فارغ التحصیل شده به دیدگاه ظریف تر افسران ارشد حرکت می کنند، می سازد. دیدگاه‌ها نسبت به معنای کار می‌تواند متفاوت باشد زیرا آرلوک دو گروه شغلی را در افسران انسانی مورد مطالعه یافت: (1) “افسر پلیس محور” و (2) “افسران متمایل به حیوانات”. همانطور که در برچسب های آنها منعکس شده است، افسران پلیس محور بیشتر با پلیس و مجریان قانون جنبه های کارشان همذات پنداری می کردند در حالی که افسران متمایل به حیوانات اغلب جوان تر بودند، بیشتر زن بودند و اغلب خود را به عنوان “مردم حیوانی” معرفی می کردند. صاحبان حیوانات خانگی
من بیش از همه تحت تأثیر کار افسران انسانی قرار گرفتم زیرا آرلوک مدت‌های میانجیگری این کارمندان دولتی را با صاحبان حیوانات، شاکیان و/یا همسایگان به نمایندگی از حیوانات شرح داد. افسران برای صاحبان فقیر غذای حیوانات خانگی خریدند، برای حیواناتی که در این عنصر به دام افتاده بودند پناهگاهی ساختند. و تمام تلاش خود را برای خنثی کردن موقعیت‌هایی که به راحتی می‌تواند بسیار ناپایدار باشد، انجام دادند (مثلاً، افسر انسانی: “شکایتی در مورد حیوان آزاری/بی توجهی/ظلم علیه شما انجام شده است…” صاحب حیوان: “چه بدبو گفت که من می خواهم بدانم که آن کیست – و اکنون.
دردسرسازترین بی تفاوتی مقامات دادگاه (مانند کارمندان، وکلای منطقه و قضات) بود، زمانی که افسران انسان دوست احساس کردند که لازم است اتهامات کیفری ارائه کنند – معمولاً تنها به عنوان آخرین راه حل توسط افسران انسانی که کاملاً از قد پایین خود آگاه هستند. و مشروعیت در دادگاه. ناامیدکننده است که فکر کنیم اثبات آزار یا ظلم چقدر دشوار است و این که چقدر حیوان به معنای واقعی کلمه باید بمیرد یا قبل از اجرای عدالت به طور غیرقابل استدلالی معلول شود.
این کتابی است که به خوبی نوشته شده است و به راحتی قابل هضم است، با چیزی برای دوستداران حیوانات (حتی تحمل کنندگان حیوانات)، و برای دانشمندان علوم اجتماعی که علاقه مند به درک ماهیت و اهمیت روابط انسان و حیوان هستند.
This is an insightful, analytically astute, balanced, and timely ethnographic study of humane law enforcement officers (the “animal police”). Suspended, as they are, between police officers and animal control workers, humane officers seek to safeguard the well-being and welfare of animals in a society where animal-human relationships are becoming ever more ubiquitous and ever more finely textured.
Although this is not a “shock book,” I still found it disconcerting to read. One would assume (as I did prior to reading this book) that if someone has taken on the responsibility of owning a domesticated/farm animal or pet, that simple utilitarian motives would move that individual to at least minimally provide for that animal[s]. This, sadly, is not always the case. I also learned that legal constructs such as “abuse” and “cruelty” are not clear cut–whether that be in the field or in the courtroom.
Arluke constructs this thoughtful examination around several themes and concepts, including the emotional socialization of humane officers as they move from the idealism of newly graduated rookies to the more nuanced perspective of senior officers. Perspectives toward the meaning of work can differ as Arluke found two occupational groupings in the humane officers he studied: (1) the “police-oriented officer” and the (2) “animal-inclined officers.” As reflected in their labels, the police-oriented officers identified more with the police and law enforcements aspects of their work while the animal-inclined officers were often younger, more likely to be female, and more often identified themselves as “animal people” and pet owners.
I was most impressed with the work of humane officers as Arluke detailed the lengths to which these public servants would mediate with animal owners, the complainant and/or neighbors on behalf of animals. Officers bought pet food for poor owners, constructed shelters for trapped in the element animals. and went out of their way to defuse what can easily be extremely volatile situations (e.g., Humane Officer: “A complaint about animal abuse/neglect/cruelty has been made against you….” Animal Owner: “What stinking jerk said that? I want to know who that is–and now.”
Most troublesome was the indifference displayed by court officials, (e.g., clerks, district attorneys and judges) when humane officers felt it was necessary to file criminal charges–usually only as a last resort by humane officers who are quite aware of their low stature and legitimacy on the court docket. It is discouraging to think how difficult it is to prove abuse or cruelty and how often the animal literally has to die or be unarguably maimed before justice can be served.
This is a well written and easily digested book, with something for animal lovers (even animal tolerators), and for social scientists interested in understanding the nature and importance of human-animal relationships.
دانلود کتاب «نیروی بی رحم: پلیس ظلم به حیوانات»
برای دریافت کد تخفیف ۲۰ درصدی این کتاب، ابتدا صفحه اینستاگرام کازرون آنلاین (@kazerun.online ) را دنبال کنید. سپس، کلمه «بلیان» را در دایرکت ارسال کنید تا کد تخفیف به شما ارسال شود.