دانلود کتاب The Scarlett Letters: The Making of the Film Gone With the Wind (به فارسی: نامه اسکارلت: ساخت فیلم بر باد رفته) نوشته شده توسط «John Wiley Jr.»
اطلاعات کتاب نامه اسکارلت: ساخت فیلم بر باد رفته
موضوع اصلی: بیوگرافی و زندگینامه – هنرمندان، معماران و عکاسان
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Taylor Trade Publishing
نویسنده: John Wiley Jr.
زبان: english
فرمت کتاب: PDF (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 2014
تعداد صفحه: 536 / 535
حجم فایل: 15.33 مگابایت
کد کتاب: 1589798724 , 9781589798724
توضیحات کتاب نامه اسکارلت: ساخت فیلم بر باد رفته
مارگارت میچل یک ماه پس از انتشار رمان بر باد رفته، حقوق فیلم را به قیمت پنجاه هزار دلار فروخت. ترس از اینکه استودیو ممکن است با داستان او چه کند—«من آن را فراتر از هالیوود قرار نمی دهم که داشته باشم. . . اسکارلت ژنرال شرمن را اغوا می کند.» او به شوخی گفت. با این حال، میچل به دلیل علاقه مادری به فرزند اول ادبی خود و به دلیل رفتارهای جنوبی خود برای پاسخ به هر نامه طرفدارانی که دریافت می کرد، نتوانست برای مدت طولانی از خود دور بماند.
در این مجموعه نامه های او درباره حرکت سال 1939 آمده است. در تصویر کلاسیک، خوانندگان یک صندلی در ردیف جلو می‌نشینند، در حالی که نویسنده در حال تماشای کارخانه رویاها در محل کار، یادگیری نکات و نکات فیلم‌سازی و کشف ویژگی‌های عمومی دیوانه فیلم است. توانایی او در بافتن داستان، که در بر باد مشهود است، خواندن لذت بخشی را در مکاتبات او ایجاد می کند. با یک کیست از هالیوود، از تهیه کننده دیوید او. سلزنیک، کارگردان جورج کوکور، و سیدنی هاوارد فیلمنامه نویس، تا بازیگران کلارک گیبل، ویوین لی، لزلی هاوارد، اولیویا دی هاویلند و هتی مک دانیل.
میچل همچنین به هزاران نفر دیگر نوشت – بازیگران زن مشتاق ایفای نقش اسکارلت اوهارا. هموطنان جنوبی که امیدوارند خانه هایشان یا لباس مادربزرگشان را در فیلم ببینند. طرفداران فیلم Rabid تصمیم گرفتند که ستاره مورد علاقه آنها انتخاب شود. و سازندگان آهنگ‌ها، عروسک‌ها و شورت‌های اسکارلت که متقاعد شده بودند که نویسنده بلیط آنها برای شهرت و ثروت است. در طول تولید فیلم، او روزنامه نگاران خطاکار و روزنامه نگار سرشناس تهیه کننده را که به کارخانه های شایعات تغذیه می کرد، تصحیح کرد، لعنت به دقت. هنگامی که فیلم تمام شد، او به سختی با دوستان و غریبه‌هایی که «دعوا کردند و بچه‌های کوچک را زیر پا گذاشتند و پیوندهای دوستی مادام‌العمر را به هم زدند» برخورد کرد تا بلیت‌های نمایش را دریافت کند.
اما در تمام این مدت، او حس خود را حفظ کرد. از طنز میچل با بیان انکار شایعه ای که خود نویسنده قرار است نقش اسکارلت را بازی کند، توسط یکی از آشنایانش رد شده است، میچل خاطرنشان کرد که او “با وقاحت اظهار داشت که من برای این نقش تقریباً پنجاه سال سن دارم.” نویسنده پس از دریافت نامه‌ها و تماس‌های تلفنی متعدد از استودیو درباره لهجه بل واتلینگ، می‌گوید پدرش «از این ایده که کسی از نیویورک تلفن می‌کند تا بفهمد که خانم یک بوردلوی کنفدراسیون چگونه صحبت می‌کند، دچار تشنج شد». و در نامه‌ای پرحرف به گیبل پس از نمایش، میچل اعتراف کرد که «آنقدر زنانه است که کاملاً جذاب باشد» از اظهاراتش در مطبوعات مبنی بر اینکه او «جذاب‌کننده» است، اما افزود: «حتی بهترین دوستانم به من به شکلی گمانه‌زنانه نگاه می‌کنند. راه – احتمالاً تعجب می‌کنم که چشمان تیزبین شما چه چیزی را نادیده گرفته‌اند!»
در حالی که بر باد رفته هفتاد و پنجمین سالگرد خود را بر روی صفحه نقره ای نشان می دهد، این نامه ها که توسط مورخ میچل، جان وایلی جونیور ویرایش شده است، پیشنهاد می کنند. نگاهی تازه به محبوب ترین فیلم سینمایی تمام دوران از نگاه زنی که اسکارلت را به دنیا آورد.
In this collection of her letters about the 1939 motion picture classic, readers have a front-row seat as the author watches the Dream Factory at work, learning the ins and outs of filmmaking and discovering the peculiarities of a movie-crazed public. Her ability to weave a story, so evident in
Gone With the Wind, makes for delightful reading in her correspondence with a who’s who of Hollywood, from producer David O. Selznick, director George Cukor, and screenwriter Sidney Howard, to cast members Clark Gable, Vivien Leigh, Leslie Howard, Olivia de Havilland and Hattie McDaniel.Mitchell also wrote to thousands of others—aspiring actresses eager to play Scarlett O’Hara; fellow Southerners hopeful of seeing their homes or their grandmother’s dress used in the film; rabid movie fans determined that their favorite star be cast; and creators of songs, dolls and Scarlett panties who were convinced the author was their ticket to fame and fortune. During the film’s production, she corrected erring journalists and the producer’s over-the-top publicist who fed the gossip mills, accuracy be damned. Once the movie finished, she struggled to deal with friends and strangers alike who “fought and trampled little children and connived and broke the ties of lifelong friendship” to get tickets to the premiere.
But through it all, she retained her sense of humor. Recounting an acquaintance’s denial of the rumor that the author herself was going to play Scarlett, Mitchell noted he “ungallantly stated that I was something like fifty years too old for the part.” After receiving numerous letters and phone calls from the studio about Belle Watling’s accent, the author related her father was “convulsed at the idea of someone telephoning from New York to discover how the madam of a Confederate bordello talked.” And in a chatty letter to Gable after the premiere, Mitchell coyly admitted being “feminine enough to be quite charmed” by his statement to the press that she was “fascinating,” but added: “Even my best friends look at me in a speculative way—probably wondering what they overlooked that your sharp eyes saw!”
As
Gone With the Wind marks its seventy-fifth anniversary on the silver screen, these letters, edited by Mitchell historian John Wiley, Jr., offer a fresh look at the most popular motion picture of all time through the eyes of the woman who gave birth to Scarlett.دانلود کتاب «نامه اسکارلت: ساخت فیلم بر باد رفته»
