دانلود کتاب English as a Global Language (به فارسی: انگلیسی به عنوان یک زبان جهانی) نوشته شده توسط «David Crystal»
اطلاعات کتاب انگلیسی به عنوان یک زبان جهانی
موضوع اصلی: زبان ها – گرامر، لغت نامه ها و عبارات
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Cambridge University Press
نویسنده: David Crystal
زبان: english
فرمت کتاب: PDF (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 2003
تعداد صفحه: 229
حجم فایل: 2.64 مگابایت
کد کتاب: 0521823471 , 9780521530323
نوبت چاپ: 2nd ed
توضیحات کتاب انگلیسی به عنوان یک زبان جهانی
در راهنمای سفر به کهکشان اثر داگلاس آدامز، مسافران فضایی می توانند با قرار دادن ماهی بابل در گوش خود با موجوداتی از سیارات دیگر ارتباط برقرار کنند. ماهی بابل آنچه را که گفته می شود دریافت می کند و فعالیت مغز کاربر را برای انجام ترجمه تغییر می دهد. مترجم‌های جهانی تجهیزات استاندارد در داستان‌های علمی تخیلی مربوط به سفرهای فضایی هستند، زیرا منطقی است که فرض کنیم فرازمینی‌ها انگلیسی یا هیچ زبان زمینی دیگر صحبت نمی‌کنند. در واقع، با توجه به اینکه بیش از شش هزار زبان متقابل نامفهوم در اینجا روی زمین وجود دارد، به نظر می‌رسد که این فناوری در حال حاضر به شدت مورد نیاز است. با این حال، زمانی که این فناوری در دسترس باشد، ممکن است دیگر نیازی به آن نباشد. به گفته دیوید کریستال در کتاب خود، انگلیسی به عنوان یک زبان جهانی، همه افراد روی زمین به زودی انگلیسی صحبت خواهند کرد.
در حال حاضر زبان انگلیسی دارای وضعیت lingua franca است، زبانی که برای مبادلات بین المللی استفاده می شود. در طول تاریخ، زبان های مختلف به عنوان زبان فرانسه به صورت منطقه ای خدمت کرده اند. در اروپا، لاتین این نقش را در سراسر امپراتوری روم ایفا کرد و قرن‌ها پس از سقوط روم به این نقش ادامه داد، زیرا زبان کلیسای کاتولیک بود. در چین، جایی که ده ها گویش متقابل نامفهوم صحبت می شود، ماندارین به عنوان زبان مشترک دولت و تبادل فکری عمل می کند. و از قرن هفدهم، فرانسه به عنوان زبان بین‌المللی دیپلماسی تا زمان جایگزینی نسبتاً اخیر با انگلیسی به کار می‌رفت.
با این حال، وضعیت زبان انگلیسی به عنوان یک زبان فرانسه به سرعت در حال تبدیل شدن به یک زبان جهانی است، زبانی که تقریباً همه در جهان می توانند به آن صحبت کنند. این یک رویداد بی سابقه است، اگرچه در طول تاریخ روندی به سمت تحکیم زبانی در نتیجه تثبیت سیاسی وجود داشته است. جهانی شدن زبان انگلیسی ناشی از یک حادثه تاریخی بود، یعنی اینکه هر دو قدرت جهانی در طول دو قرن اخیر انگلیسی صحبت می کردند. این زبان اولین بار در قرن نوزدهم توسط امپراتوری رو به رشد بریتانیا در سراسر جهان گسترش یافت. با کاهش قدرت سیاسی بریتانیا در آغاز قرن گذشته، نفوذ و اعتبار آمریکا در حال افزایش بود و استفاده از انگلیسی را بیشتر گسترش داد.
جهانی شدن زبان انگلیسی بیشتر تحت تأثیر رشد اقتصاد جهانی است. روز به روز افراد بیشتری در سراسر جهان در حال ورود به بازار جهانی کالاها، مشاغل و ایده ها هستند. اما برای شرکت در این بازار باید انگلیسی صحبت کنید. و اگر زبان مادری شما نیست، باید آن را یاد بگیرید، در غیر این صورت جا خواهید ماند. اگرچه تعداد افراد بومی چینی ماندارین نسبت به انگلیسی بیشتر است، اما تعداد افرادی که انگلیسی را به عنوان زبان دوم صحبت می کنند بیشتر از هر زبان دیگری در جهان است. در واقع، افرادی که انگلیسی را به عنوان زبان دوم صحبت می کنند، بیشتر از زبان اول هستند. با ترکیب کاربران زبان اول و دوم، متوجه می‌شویم که انگلیسی رایج‌ترین زبان دنیاست. با این حال، از هر چهار نفر تنها یک نفر انگلیسی می داند که به وضوح نشان می دهد که انگلیسی هنوز یک زبان جهانی واقعی نیست.
کریستال دو آینده ممکن را برای انگلیسی جهانی در نظر می گیرد. او در مدینه فاضله خود، همه مردم جهان را می بیند که در هنگام برقراری ارتباط بین المللی و زبان مادری خود در محلی و در خانه، به نوعی به زبان انگلیسی استاندارد جهانی صحبت می کنند. کریستال اشاره می کند که حتی انگلیسی زبانان بومی نیز به یک معنا دو زبانه خواهند بود زیرا WSSE با گویش بومی آنها متفاوت است. این دیدگاه از دوزبانگی جهانی ممکن است برای انگلیسی زبانان تک زبانه عجیب به نظر برسد، اما کریستال اشاره می کند که اکثریت جمعیت جهان در حال حاضر حداقل دو زبانه هستند. بنابراین، انبوهی از زبان‌ها در جهان پر جنب و جوش باقی می‌مانند در حالی که WSSE به عنوان یک ابزار کمکی برای ارتباطات بین‌المللی عمل می‌کند.
از سوی دیگر، در دیستوپیا کریستال، او همه مردم جهان را تک زبانه های انگلیسی زبان می بیند. او در کتاب همراه خود مرگ زبان (2002، انتشارات دانشگاه کمبریج)، چگونگی و چرایی مرگ زبان‌ها را بررسی می‌کند و از نرخ فزاینده انقراض زبان ابراز تأسف می‌کند. او در کتاب حاضر بار دیگر به این موضوع پرداخته است. کریستال از دست دادن تنوع زبانی را مشابه از دست دادن تنوع زیستی می داند که پیامدهای فاجعه بار مشابهی برای رفاه بشریت دارد. با این حال، استدلال کریستال ناقص است و آغشته به رمانتیسم فوران برای انبوه چند زبانی است.
ناامیدی کریستال از تسلط جهانی زبانی انگلیسی توجیه می شود اگر این زبان توسط نیروی امپریالیستی بر جمعیت جهان فشار بیاورد. اما اینطور نیست. جهانی شدن زبان انگلیسی یک جنبش مردمی است. مردم خواهان زندگی بهتر برای خود و فرزندانشان هستند و راه رسیدن به زندگی خوب را مشارکت در بازار جهانی می دانند. بنابراین، آنها زبان انگلیسی را می آموزند و به فرزندان خود آموزش می دهند و اغلب برایشان مهم نیست که آیا نسل جوان حتی زبان اجدادشان را یاد می گیرد یا خیر. و آنها این کار را علیرغم تلاش‌های دولتی برای حفظ یا احیای زبان‌های میراثی انجام می‌دهند.
اغلب گفته می شود که زبان مشترک جهانی با کاهش سوء تفاهم ها و ارتباطات نادرست به صلح جهانی منجر می شود، اما کریستال به درستی به اشتباه در این طرز تفکر اشاره می کند. در طول تاریخ، جنگ‌های خونینی توسط کسانی صورت گرفته است که به یک زبان صحبت می‌کنند، مانند جنگ داخلی آمریکا، فروپاشی یوگسلاوی یا ناآرامی‌های امروزی در ایرلند شمالی. با این حال، این حس وجود دارد که در آن یک زبان مشترک جهانی شانس صلح جهانی را افزایش می دهد و آن از طریق بازار جهانی است. همانطور که جهان بیشتر به هم پیوسته و به هم وابسته می شود، جنگ به وسیله ای کمتر سودمند برای حل مشکلات سیاسی تبدیل می شود.
کریستال به آینده ای امیدوار است که در آن دولت-ملت ها تجارت خود را به زبان مشترک انجام دهند و در عین حال زبان های ملی خود را در خانه حفظ کنند. اما یک چشم انداز جسورانه تر و روشن تر از آینده وجود دارد که در آن جهان از نظر اقتصادی، سیاسی و زبانی یکپارچه شده است. به عنوان اعضای یک جامعه واحد، جابجایی آزادانه افراد، کالاها و ایده ها در سراسر جهان وجود خواهد داشت که توسط یک زبان جهانی واحد تسهیل می شود. این زبان احتمالاً از نسل انگلیسی است، اما با آمیختگی های مداوم از بسیاری از زبان های دیگر.
علیرغم ادعاهای مکرر مبنی بر برتری زبانی انگلیسی، دلیل خاصی وجود ندارد که چرا انگلیسی نسبت به سایرین برای خدمت به عنوان یک زبان جهانی مناسب است. زبان‌های maven (برای استفاده از اصطلاح پینکر) معمولاً نحو انگلیسی را ساده‌تر یا منطقی‌تر و واژگان آن را غنی‌تر و گویاتر از زبان‌های دیگر اعلام می‌کنند، اما هیچکدام درست نیست. انگلیسی فقط یک زبان معمولی است که هیچ مزیتی ندارد جز اینکه زبان ابرقدرت اقتصادی و سیاسی کنونی جهان است.
با توسعه اقتصاد جهانی، تعداد انگلیسی زبانان همچنان افزایش خواهد یافت. توسعه نوعی استاندارد جهانی انگلیسی گفتاری تقریباً اجتناب ناپذیر است. همچنین بسیار محتمل است که اکثریت قریب به اتفاق زبان های جهان از بین بروند زیرا گویشوران آنها دیگر علاقه ای به استفاده از آنها نخواهند داشت. در عوض، آنها زبان جهانی را یاد خواهند گرفت تا بتوانند جایگاه شایسته خود را به عنوان شهروندان جهان ادعا کنند.
Currently English has the status of a lingua franca, a language that is used for international exchanges. Through history, different languages have served as linguae francae on a regional basis. In Europe, Latin served this role across the Roman Empire, and continued in this function for centuries after the fall of Rome because it was the language of the Catholic Church. In China, where dozens of mutually unintelligible dialects are spoken, Mandarin serves as the common language of government and intellectual exchange. And starting in the seventeenth century, French served as the international language of diplomacy until its fairly recent replacement by English.
The status of English as a lingua franca, however, is quickly transforming into that of a global language, one that nearly everyone in the world can speak. This is an unprecedented event, although there has been a trend over history toward linguistic consolidation as a result of political consolidation. The globalization of English was driven by a historical accident, namely that both world powers during the last two centuries spoke English. The language was first spread around the globe in the nineteenth century by the growing British Empire. As British political power waned at the turn of the last century, American influence and prestige was on the ascendancy, further spreading the use of English.
The globalization of English is further driven by the growing global economy. More and more people around the world are getting involved in the global marketplace of goods, jobs and ideas. But to participate in this marketplace, you need to speak English. And if it is not your native language, you need to learn it, or you will be left behind. Although there are more native speakers of Mandarin Chinese than there are of English, there are more people who speak English as a second language than any other language in the world. In fact, there are more people who speak English as a second language than as a first language. Combining first and second language users, we find that English is the world’s most widely spoken language. Still, only one in four people know English, clearly indicating that English is not yet a true global language.
Crystal contemplates two possible futures for global English. In his utopia, he sees all people in the world speaking some sort of World Standard Spoken English when communicating internationally and their native language locally and at home. Crystal points out that even native English speakers would in a sense be bilingual because WSSE would be different from their native dialect. This view of universal bilingualism may seem odd to the monolingual Anglophone, but Crystal points out that the majority of the world’s population is already at least bilingual. Thus, the multitude of languages in the world would remain vibrant while WSSE would serve as an auxiliary for international communication.
In Crystal’s dystopia, on the other hand, he sees all people of the world as Anglophone monolinguals. In his companion book Language Death (2002, Cambridge University Press), he examines how and why languages die and deplores the increasing rate of language extinction. In the current book, he touches on this subject again. Crystal views the loss of linguistic diversity as analogous to the loss of biological diversity, with similar catastrophic consequences for the welfare of humanity. However, Crystal’s reasoning is flawed and tainted with gushing romanticism for the polyglot throng.
Crystal’s frustration with English’s global linguistic dominance would be justified if the language were being pushed upon the world’s population by some imperialistic force. But it is not. The globalization of English is a grass-roots movement. People want better lives for themselves and for their children, and they see the way to the good life is through participation in the global marketplace. Thus, they learn English and teach it to their children, often not caring whether the younger generation even learns the language of their ancestors. And they do this in spite of governmental attempts to preserve or resurrect heritage languages.
It is often suggested that a common world language would lead to world peace by reducing misunderstandings and miscommunications, but Crystal rightly points out the fallacy in that way of thinking. Throughout history, bloody wars have been fought by those who speak the same language, as for example the American Civil War, the breakup of Yugoslavia or the unrest in Northern Ireland today. However, there is a sense in which a common world language would increase the chances of world peace, and that is through the global marketplace. As the world becomes more interconnected and interdependent, warfare becomes a less profitable means of resolving political problems.
Crystal hopes for a future in which nation-states conduct their commerce in a common language while maintaining their national languages at home. But there is a bolder, brighter vision of the future–one in which the globe is unified economically, politically and linguistically. As members of a single community, there would be free movement of people, goods and ideas around the globe, facilitated by a single global language. That language would likely be a descendant of English, but with continued admixtures from many other languages.
There is no particular reason why English is better suited than others to serve as a global language, in spite of frequent claims of English linguistic superiority. The language mavens (to use Pinker’s term) will often declare English syntax simpler or more logical and its vocabulary richer and more expressive than those of other languages, but neither is true. English is just an ordinary language with no advantage other than that it is the language of the current economic and political superpower in the world.
As the global economy develops, the number of English speakers will continue to increase. The development of some sort of World Standard Spoken English is virtually inevitable. It is also quite likely that the vast majority of the world’s languages will die out because their speakers will no longer be interested in using them. Instead, they will be learning the global language so that they can claim their rightful place as citizens of the world.
دانلود کتاب «انگلیسی به عنوان یک زبان جهانی»
برای دریافت کد تخفیف ۲۰ درصدی این کتاب، ابتدا صفحه اینستاگرام کازرون آنلاین (@kazerun.online ) را دنبال کنید. سپس، کلمه «بلیان» را در دایرکت ارسال کنید تا کد تخفیف به شما ارسال شود.