دانلود کتاب The Great Inflation and Its Aftermath: The Past and Future of American Affluence (به فارسی: تورم بزرگ و پیامدهای آن: گذشته و آینده ثروت آمریکا) نوشته شده توسط «Robert J. Samuelson»
اطلاعات کتاب تورم بزرگ و پیامدهای آن: گذشته و آینده ثروت آمریکا
موضوع اصلی: تجارت و اقتصاد – اقتصاد ریاضی
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: Random House
نویسنده: Robert J. Samuelson
زبان: english
فرمت کتاب: PDF (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 2008
تعداد صفحه: 339
حجم فایل: 4.37 مگابایت
کد کتاب: 0375505482 , 9780375505485
نوبت چاپ: 1
توضیحات کتاب تورم بزرگ و پیامدهای آن: گذشته و آینده ثروت آمریکا
کتاب‌های تاریخی کافی که دوره اواخر دهه 1960 تا اوایل دهه 1980 را پوشش می‌دهند، به اندازه کافی جوهر و فکر به تورم بالای قیمت‌های مکرر آن دوره اختصاص نمی‌دهند. معمولاً تورم/رکود تورمی را به صورت واضح بیان می‌کنند که عبارت است از «کمبود نفت باعث افزایش قیمت‌ها شده است»، توصیفی ساده‌تر که هر اقتصاددانی که تا حدی در بهترین حالت آن را کافی می‌داند. رابرت ساموئلسون به خاطر نوشتن کتابی که در آن تورم این دوران در کانون توجه قرار گرفته است، شایسته تقدیر است.
این کتاب به خوبی نوشته شده و بسیار خواندنی تر از بسیاری از کتاب های تاریخ اقتصادی است. علاوه بر این، ساموئلسون در پیوند دادن ایده‌ها با پیامدهای آنها به‌ویژه کار خوبی انجام می‌دهد – در این مورد، ایده‌ها «اقتصاد جدید» نئوکینزی هستند که در دهه 1960 در محافل سیاسی و دانشگاهی مسلط شدند و تا تجربه تسلط داشتند. در اواخر دهه 70 نقص های عظیم خود را نشان داد. پیامدهای آن تورم بالا و رکود تورمی بود.
این اقتصاددانان نئوکینزی به اصطلاح «منحنی فیلیپس» معتقد بودند، یک مدل اقتصادی که رابطه معکوس و ثابتی را بین تورم و بیکاری مطرح می‌کند. به عبارت دیگر، با افزایش عمدی تورم از طریق سیاست های مالی و پولی، دولت می تواند بیکاری را کاهش دهد. یا اگر دولت تصمیم به مبارزه با تورم بگیرد، منحنی فیلیپس نشان می‌دهد که این به قیمت بیکاری بیشتر خواهد بود. بنابراین، سیاستمداران می‌توانند از میان «منو» گزینه‌ها، با هدف ترکیب بهینه، انتخاب کنند. جای تعجب نیست که سیاستمداران بیکاری کم را اولویت بسیار بالاتری نسبت به تورم پایین می‌دادند – یعنی تا زمانی که تورم آنقدر بد شد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت و رکود تورمی دهه 70 شکست خود مدل را نشان داد.
قهرمان اصلی داستان پل ولکر است که در اواخر دهه 1970 به عنوان رئیس فدرال رزرو وارد شد و تا اواسط دهه 80 به این سمت ادامه داد. ولکر تصمیم گرفت با افزایش نرخ بهره و محدود کردن عرضه پول، تورم را به هر قیمتی از بین ببرد، بدون توجه به پیامدهای منفی، که منجر به رکود شدید – هرچند موقت – شد. ساموئلسون رونالد ریگان را در نقش مکمل به عنوان تنها سیاستمدار برجسته در اوایل دهه 80 انتخاب کرد که در دوران سخت از ولکر حمایت کرد تا اینکه در نهایت تورم قیمت متوقف شد. هنگامی که این امر محقق شد، اقتصاد به سرعت بهبود یافت.
ساموئلسون سپس استدلال می‌کند که پایان تورم قیمت‌های بالا (که او آن را «ضعف تورم» می‌نامد) به رونق دهه‌های هشتاد و نود منجر شد، اما به طور غیرمستقیم، دوران عمدتاً خوب اقتصادی آن دهه‌ها با خوش‌بین‌کردن آمریکایی‌ها، ما را برای مشکلات فعلی‌مان آماده کرد. تا حد بی پروایی.
عمده نقدهای من به کتاب از نظر تحلیل تاریخی و اقتصادی است. به عنوان کسی که اساساً به به اصطلاح «مکتب اتریشی» اقتصاد معتقد است، برخی از تحلیل‌های ساموئلسون، اما نه همه آنها را خریدم، که به نظر می‌رسد بیشتر پول‌گرایانه است. به عنوان مثال، من با او موافقم که اقتصاددانان نئوکینزی و ایده های آنها در نهایت ریشه مشکل بودند. با این حال، من فکر می کنم که ساموئلسون به اندازه کافی به خود عرضه پول و رشد آن اهمیت نمی دهد. او خطای معمولی را مرتکب می شود که «تورم» را با «تورم قیمت» یکی می داند. آنها به شدت مرتبط هستند اما یکسان نیستند. اولی به افزایش عرضه پول اشاره دارد، در حالی که دومی به یکی از اثرات اولی – افزایش عمومی قیمت ها اشاره دارد. عدم ایجاد این تمایز، تحلیل را تا حدودی تیره و تار می کند. به عنوان مثال، ساموئلسون فدرال رزرو را برای ایجاد تورم سرزنش می کند، اما به نظر من کافی نیست – از آنجایی که فدرال رزرو طبق تعریف تنها نهادی است که در حال حاضر قادر به ایجاد پول و اعتبار از هوای ضعیف است، این سزاوار سهم شیر است. از مقصر اگرچه نئوکینزی‌ها ممکن است از ایده‌های مضر دفاع می‌کردند، اما بدون ابزار فدرال رزرو نمی‌توانستند آنها را اجرا کنند.
همچنین، اگرچه من عموماً طرفدار تاریخ اجتماعی نیستم، فکر می‌کنم این موردی است که تاریخ اجتماعی بیشتر ممکن است در روایت ساموئلسون سودمند باشد. به عنوان مثال، اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی تجلی تورم قیمت در قیمت‌های مصرف‌کننده و تأثیر آن بر رفتار مصرف‌کننده، به خوانندگانی که مانند من در این دوره متولد نشده‌اند یا بسیار جوان بودند، احساس بهتری نسبت به اثرات تورم می‌دهد. ساموئلسون مقداری از اینها را می دهد، اما من بیشتر دوست داشتم.
اگرچه من با تمام تحلیل‌های ساموئلسون موافق نیستم، اما فکر می‌کنم این یک مطالعه خوب و لذت‌بخش است و برای هر کسی که علاقه‌مند به تاریخ اقتصادی اخیر ایالات متحده است، بسیار ارزش بررسی دارد.
The book is well-written and much more readable than most economic history books. Further, Samuelson does a particularly good job in linking ideas with their consequences — in this case, the ideas are the neo-Keynesian “New Economics” that arose and became dominant in political and academic circles in the 1960s, and which dominated until experience showed its massive flaws by the late-70s. The consequences were high inflation and stagflation.
These neo-Keynesian economists believed in the so-called “Phillips curve,” an economic model that posited a consistent, inverse relationship between inflation and unemployment. In other words, by deliberately increasing inflation through fiscal and monetary policy, a government could lower unemployment. Or, should the government decide to fight inflation, the Phillips curve indicated that this would be at the cost of higher unemployment. Thus politicians could choose from a “menu” of options, aiming for the optimum blend. Not surprisingly, politicians gave low unemployment a much higher priority than low inflation — that is, until the inflation got so bad that it couldn’t be ignored, and the stagflation of the 70s showed the failure of the model itself.
The main hero of the narrative is Paul Volcker, who came in as Federal Reserve Chairman in the late-1970s and continued in that position until the mid-80s. Volcker decided to kill inflation at all costs by raising interest rates and restricting the money supply, regardless of the negative consequences, which amounted to severe — though temporary — recession and unemployment. Samuelson casts Ronald Reagan in a supporting role as virtually the only prominent politician in the early-80s who kept supporting Volcker through the tough times, until price inflation was eventually stopped. Once that was accomplished, the economy rebounded quickly.
Samuelson then argues that the end of high price inflation (which he calls “disinflation”) led to the booms of the Eighties and Nineties, but counterintuitively, the mostly good economic times of those decades set us up for our current problems by making Americans optimistic to the point of recklessness.
My main criticisms of the book are in terms of historical and economic analysis. As someone who primarily believes in the so-called ‘Austrian school’ of economics, I bought some, but not all, of Samuelson’s analysis, which seems to be more monetarist. For example, I agree with him that the neo-Keynesian economists and their ideas were ultimately the root of the problem. However, I think Samuelson doesn’t quite give enough importance to the money supply itself and its growth. He makes the typical error of equating “inflation” with “price inflation.” They are strongly related but are not the same. The former refers to an increase in the money supply, while the latter refers to one of the effects of the former — a general rise in prices. Failure to make this distrinction muddies up the analysis somewhat. For example, Samuelson gives some blame to the Fed for creating the inflation, but in my view not enough — since the Fed is by definition the only institution currently capable of legally creating money and credit out of thin air, it deserves the lion’s share of the culpability. Though the neo-Keynesians may have advocated harmful ideas, without the vehicle of the Federal Reserve they would have been unable to implement them.
Also, though I’m not generally a big fan of social history, I think this is a case where more social history might have been beneficial in Samuelson’s narrative. For example, more information on how price inflation manifested in consumer prices and effected consumer behavior would have given readers who, like myself, were either not born or were very young during this period, a better feel for inflation’s effects. Samuelson gives some of this, but I would have liked more.
Though I don’t agree with all of Samuelson’s analysis, I think this is a good, enjoyable read and is very much worth checking out for anybody interested in the recent economic history of the US.
دانلود کتاب «تورم بزرگ و پیامدهای آن: گذشته و آینده ثروت آمریکا»
