دانلود کتاب Play matters (به فارسی: بازی مهم است) نوشته شده توسط «Sicart – Miguel»
اطلاعات کتاب بازی مهم است
موضوع اصلی: جامعه، سیاست و فلسفه
نوع: کتاب الکترونیکی
ناشر: The MIT Press
نویسنده: Sicart – Miguel
زبان: english
فرمت کتاب: PDF (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)
سال انتشار: 2014
تعداد صفحه: 176 / 171
حجم فایل: 7.43 مگابایت
کد کتاب: 0262325969 , 9780262325967
توضیحات کتاب بازی مهم است
وقتی به بازی فکر می کنیم به چه چیزی فکر می کنیم؟ یک سرگرمی؟ بازی ها؟ فعالیت های کودکانه؟ برعکس کار؟ دوباره بیندیشید: اگر ما شاد و به خوبی استراحت می کنیم، ممکن است حتی به کارهای روزانه خود نیز به شیوه ای بازیگوش برخورد کنیم و نگرش بازی را بدون فعالیت بازی در پیش بگیریم. پس بازی چیست؟ در موضوعات بازی، میگل سیکارت استدلال می کند که بازی کردن به معنای بودن در جهان است. بازی نوعی درک آنچه ما را احاطه کرده و راهی برای درگیر شدن با دیگران است. بازی فراتر از بازی است. این یک حالت انسان بودن است. ما بازی می‌کنیم، اما با اسباب‌بازی‌ها، در زمین‌های بازی، با فن‌آوری‌ها و طراحی نیز بازی می‌کنیم. سیکارت نظریه ای از بازی را ارائه می دهد که از یک شی یا فعالیت خاص ناشی نمی شود، بلکه ابزاری قابل حمل برای بودن است – نه به اشیاء گره خورده بلکه توسط افراد به تعاملات پیچیده ای که زندگی روزمره آنها را شکل می دهد آورده می شود. از واقعیت جدا نیست; بخشی از آن است. لذت بخش است، اما لزوما سرگرم کننده نیست. بازی می تواند خطرناک، اعتیادآور و مخرب باشد. در طول مسیر، سیکارت بازیگوشی، ظرفیت استفاده از بازی خارج از چارچوب بازی را در نظر می گیرد. اسباب‌بازی‌ها، مادی‌سازی بازی — سازها و همچنین بازی دوستان. زمین های بازی، فضاهای بازی که امکان انواع بازی را فراهم می کند. زیبایی، زیبایی شناسی بازی از طریق عمل؛ بازی سیاسی — از گل مارادونا به انگلیس در جام جهانی 1986 تا فعالیت های فعالانه گروه Anonymous. فعالیت سیاسی، زیبایی شناختی و اخلاقی طراحی بازی؛ و چرا بازی و کامپیوتر به خوبی با هم کنار می آیند.
What do we think about when we think about play? A pastime? Games? Childish activities? The opposite of work? Think again: If we are happy and well rested, we may approach even our daily tasks in a playful way, taking the attitude of play without the activity of play. So what, then, is play? In Play Matters, Miguel Sicart argues that to play is to be in the world; playing is a form of understanding what surrounds us and a way of engaging with others. Play goes beyond games; it is a mode of being human. We play games, but we also play with toys, on playgrounds, with technologies and design. Sicart proposes a theory of play that doesn’t derive from a particular object or activity but is a portable tool for being–not tied to objects but brought by people to the complex interactions that form their daily lives. It is not separated from reality; it is part of it. It is pleasurable, but not necessarily fun. Play can be dangerous, addictive, and destructive. Along the way, Sicart considers playfulness, the capacity to use play outside the context of play; toys, the materialization of play — instruments but also play pals; playgrounds, play spaces that enable all kinds of play; beauty, the aesthetics of play through action; political play — from Maradona’s goal against England in the 1986 World Cup to the hactivist activities of Anonymous; the political, aesthetic, and moral activity of game design; and why play and computers get along so well.
