تاریخ، خاطرات، زندگینامه

Alien: The Strange Life and Times of Mendelson Joe

Alien: The Strange Life and Times of Mendelson Joe

دانلود کتاب Alien: The Strange Life and Times of Mendelson Joe (به فارسی: Alien: The Strange Life and Times of Mendelson Joe) نوشته شده توسط «Mendelson Joe – Nadia Halim»

اطلاعات کتاب Alien: The Strange Life and Times of Mendelson Joe

موضوع اصلی: بیوگرافی و زندگینامه – هنرمندان، معماران و عکاسان

نوع: کتاب الکترونیکی

ناشر: Ecw Press

نویسنده: Mendelson Joe – Nadia Halim

زبان: english

فرمت کتاب: PDF (قابل تبدیل به سایر فرمت ها)

سال انتشار: 2000

تعداد صفحه: 217

حجم فایل: 8.18 مگابایت

کد کتاب: 1554904269 , 9781554904266

توضیحات کتاب Alien: The Strange Life and Times of Mendelson Joe

من اولین بار با مندلسون جو زمانی که در سال 1972 با گروهش Mainline بود، برخورد کردم. در آن زمان، آنها 2 آلبوم موفق داشتند (بو و کانادا: خانه ما و سرزمین بومی) و یک تک آهنگ موفق در جدول (“Get Down To”). آنها قبلاً هم به عنوان یک گروه موسیقی سخت بلوز-راک و هم به دلیل داشتن اشعار بی‌نظیر افسانه‌ای بودند. آن شب من را به خاطر نشستن غافلگیر کردند – و بلافاصله همه بچه های دبیرستان نشستند – و به این ترتیب شب را به عنوان یک کنسرت و نه یک رقص تعریف کردند. آنها با شدت خود متحیر شدند (مخصوصاً یک “رفتن به تورنتو” 20 دقیقه ای) و من هرگز اهمیت عجیب MJ را در آن شب فراموش نکرده ام: نحوه صحبت، آواز و نواختن او – تفکرش – شبیه چیزی بود که من هرگز قبلا شنیده شده با گذشت سال‌ها، جو گروه را ترک کرد و خودش را ترک کرد و در طول راه فمینیست، انسان‌دوست، سرسخت و کیشوتیسم شد. او همچنین (حدود سال 1976) شروع به نقاشی – به روشی کاملاً طبیعی و آموزش ندیده – کرد. من از اولین نمایش او بازدید کردم و از شدت دید او تحت تأثیر قرار گرفتم – برخی پرتره، برخی خودنگاره و برخی منظره بودند. و از همان ابتدا احساس عدالت اجتماعی و سیاسی شدیدی وجود داشت. از آن زمان، جو تکنیک خود را بسیار توسعه داده است، هم در وضوح دید و هم در رنگ – و دیدن بوم های نقاشی او شخصاً از شدت کل ارائه – رنگ ها و تفکر هنر – شوکه می شود. جو سال‌هاست که سریالی به نام «زنان کارگر» را نقاشی کرده است که شامل زنان شاغل از همه اقشار می‌شود و کتابی از این مجموعه به زودی (حدود نوامبر 2004) منتشر خواهد شد. این کتاب حاضر، بیگانه، زندگی‌نامه‌ای ترکیبی/زندگی‌نامه شفاهی جو است، و مانند آن مرد، در صراحت خود خیره‌کننده است: جو همیشه حقیقت را همانطور که می‌بیند، می‌گوید، بیل را بیل می‌نامد، و لعنت به عواقب آن. چند نفر از ما می توانیم همین را بگوییم؟ او به هنر، اصول و آرمان هایش وفادار مانده است. این برای او گران تمام شده است: او تنها زندگی می کند، یک “زائده” مجازی (به قول خودش) در شمال در یک کلبه چوبی. او نقاشی می کند، موسیقی می نویسد و به روزنامه ها نامه می نویسد: او یک فعال اجتماعی هرمتیک و یکی از نوابغ هنری کشور است. وقتی جو می گوید “در 10 سال گذشته هیچ کس به این موضوع اهمیت نداده که من نقاشی می کنم یا موسیقی نمی کنم” قلب شما را می شکند، و او مجبور شده است که آلبوم های خود را به صورت نوار و سی دی رایت شده در وب سایت خود در دسترس قرار دهد. کامپیوتر. اما او همچنان موسیقی فوق‌العاده، سازش ناپذیر و هنر شدید منحصربه‌فردی می‌سازد (پرتره اخیر دیک چنی ممکن است شدیدترین نقاشی سیاسی او باشد) و باقی می‌ماند (در کنار هنرمندانی مانند جونی میچل، لئونارد کوهن و نیل یانگ) نمونه ای از نسل دهه 60 کانادایی که به اصول، رویاها و آرمان های خود پایبند بوده اند، حتی زمانی که فرسوده شده اند. اما جو از این نظر خاص است که او آنقدر مستقیم و صادق است که مردم اغلب آزرده خاطر می شوند و او را بداخلاق و متواضع می بینند. با این حال، من فکر نمی کنم این کاملا درست باشد. جو یک “ردیاب #bullshi#” به خوبی تنظیم کرده است و احمق ها را تحمل نمی کند، اما من در چند مورد با او صحبت کرده ام و او همیشه به طور بی دریغ مودب، مستقیم و، عجیب، کمی خجالتی بود. در رویدادی در هانتسویل (نزدیک محل زندگی جو) که توسط فروشنده هنری او، کارن آرمسترانگ، ترتیب داده شد تا این کتاب (بیگانه) را عرضه کند، من از تورنتو در میان طوفان برفی رانندگی کردم تا به آنجا برسم، و هنگامی که جو کتاب من را می خواند، از او پرسید کجا دارم. آمده از: وقتی به او گفتم، نسبتاً شیرین گفت: “تو دیوانه ای”. در آن زمان، احساس کردم جو ممکن است خجالتی ترین مردی باشد که تا به حال دیده ام.

او مجموعه ای از تضادها است: سرسخت، خجالتی، مستقیم، مؤدب، سرسخت، شیرین، روشنفکر، ضد روشنفکر، و خیلی چیزهای دیگر. و تمام هنر او (موسیقی، نقاشی، مصاحبه‌ها، نامه‌هایش) همه این ویژگی‌ها را در خود دارد که در یک کل یکپارچه ترکیب شده‌اند. دلتنگی برای او از دست دادن توست: دیگری مثل او نیست.

I first encountered Mendelson Joe when he was with his group Mainline back in 1972; at the time, they had 2 hit albums (Stink and Canada: Our Home and Native Land) and a hit single on the charts (“Get Down To”). They were already legendary as being both a serious hard blues-rock band and for having raunchy lyrics. They surprised me that night for sitting down- and immediately all the high school kids sat down to- thereby defining the evening as a concert and not a dance. They stunned with their intensity (especially a 20 minute “Going to Toronto”,) and I’ve never forgotten the eccentric precence of MJ that night: the way he talked, sang and played- his thinking- was like nothin I’d ever heard before. As the years went by, Joe left the group and struck out on his own- becoming increasingly feminist, humanitarian, stubborn and quixotic along the way. He also began (around 1976) to paint- in a completely natural, untrained way. I visited his first show and was impressed with the intensity of his vision- some were portraits, some were self-portraits, and some were landscapes. And from the beginning, a srong sense of social and political justice was present. Since that time, Joe has greatly developed his technique, both in clarity of vision and also in colour- and to see his canvasses in person is to be shocked by the intensity of the whole presentation- the colours and the thought of the art. For many years Joe has painted a series called “Working Women” which includes working women from all walks of life, and a book of this series will soon be released (around Novenmber 2004). This present book, Alien, is the combined autobiography/ oral biography of Joe, and like the man, it’s stunning in its directness: Joe always tells the truth as he see it, calls a spade a spade, and damn the consequences; how many of us can say the same? He has remained true to his art, his principles, and his ideals. It has cost him: he lives alone, a virtual “hermit” (in his own words) up north in a log cabin; he paints, writes music and writes letters to newspapers: he is a hermetic social activist, and one of the country’s artistic geniuses. It breaks your heart when Joe says “nobody has cared for the last 10 years whether or not I paint or do music”, and he has been forced to make his albums available on his web-site, as tapes, and cds burned on a computer. But he still makes wonderful, uncompromising music, and unique intense art (a recent portrait of Dick Cheney may be the most incisively damning political painting he has ever done) and remains (along with artists such as Joni Mitchell, Leonard Cohen and Neil Young) an exemplar of the Canadian 60’s generation who have stuck to their principles, dreams, and ideals, even as they become battle-worn. But Joe is special in that he is so direct and honest that people are often offended, and view him as cranky and condescending. However, I don’t think this is quite true. Joe has a finely tuned “bullshi# detector” and won’t tolerate fools, but I’ve spoken to him on a few occasions, and he was always unfailingly polite, direct and, strangely, a little shy. At an event in Huntsville (near where Joe lives) arranged by his art dealer, Karen Armstrong, to launch this book (Alien) I drove through a snowstorm from Toronto to get there, and as Joe singed my book, he asked where I had come from: when I told him, he said, rather sweetly, “You’re crazy”. At that time, I felt Joe may be the shyest guy I’ve ever met.

He’s a bundle of contradictions: overbearing, shy, direct, polite, stubborn, sweet, intellectual, anti-intellectual, and much more. And all his art (his music, his painting, his interviews, his letters) contains all these characteristics, combined in a seamless whole. Missing him is your loss: there’s not another like him.

دانلود کتاب «Alien: The Strange Life and Times of Mendelson Joe»

مبلغی که بابت خرید کتاب می‌پردازیم به مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی است که در آینده بابت نخواندن آن خواهیم پرداخت.
برچسب ها

دیدگاهتان را بنویسید

مبلغی که بابت خرید کتاب می‌پردازیم به مراتب پایین‌تر از هزینه‌هایی است که در آینده بابت نخواندن آن خواهیم پرداخت.
کتابخانه دیجیتال بَلیان